Περίληψη:
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η υπάρχουσα εργασία ανέλυσε το θέμα του πολιτικού ασύλου, ως κατεξοχήν θεσμό του δημοσίου δικαίου. Κατά την εκπόνηση της μελέτης εντοπίστηκαν και αναλύθηκαν κείμενα συμβατικού χαρακτήρα, αλλά και πράξεις με απλά διακηρυκτικό χαρακτήρα, με σκοπό αφενός μα παρουσιαστεί το ισχύον σε διεθνή, ευρωπαϊκή και εσωτερική κλίμακα, δίκαιο που διέπει το θεσμό του πολιτικού ασύλου και αφετέρου να καταγραφούν οι σύγχρονες τάσεις οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν αποκρυσταλλωθεί σε νομικούς κανόνες.
Σε αυτό το σημείο είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τονιστούν τόσο το αυξανόμενο ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας για τα άτομα εκείνα που αναγκάζονται να περιφέρονται από χώρα σε χώρα ζητώντας πολιτικό άσυλο, εξαιτίας διωγμών που αντιμετωπίζουν στις χώρες καταγωγής τους, όσο και η προσπάθεια διαμόρφωσης των κατάλληλων από νομικής πλευράς θεσμών προστασίας τους. Αποδεικνύεται και σ’ αυτή την περίπτωση πόσο διαπλεκόμενα και αλληλοεπηρεαζόμενα είναι από τη μια πλευρά το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο στον τομέα της πολιτικής ασύλου και από την άλλη το εσωτερικό ελληνικό δίκαιο, το οποίο έχει και διατηρεί μια σχέση παρελκομένου δικαιικού κόσμου, σε σχέση με τις επιταγές της διεθνούς και ευρωπαϊκής κοινότητας.
Τέλος μέσα από την επισκόπηση του ισχύοντος ελληνικού δικαίου και της νομολογίας των ελληνικών δικαστηρίων στο θέμα του πολιτικού ασύλου που θα παρουσιαστεί στο επόμενο κεφάλαιο, αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα ευθυγραμμίζεται με τις κατακτήσεις στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ενισχύει την όσο το δυνατό πιο αποτελεσματική προστασία των προσφύγων και ατόμων αιτούντων πολιτικό άσυλο στα όρια της επικράτειάς της.
Βέβαια αν και είναι αμφίβολο το αν θα μπορούσε κανείς να ζητήσει από την Ελλάδα, χώρα μικρή και όχι ιδιαίτερα αναπτυγμένη, να υιοθετήσει στο Σύνταγμά της ρητά το δικαίωμα πολιτικού ασύλου τη στιγμή που χώρες πολύ μεγαλύτερες και πλουσιότερες απορρίπτουν ένα τέτοια αίτημα, εντούτοις, η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει να μεριμνά για την προστασία των προσφύγων και αιτούντων άσυλο, ανταποκρινόμενη έτσι στις νομικές της υποχρεώσεις ως σύγχρονο κράτος ασύλου.
|