Περίληψη:
Στο άρθρο 23 παρ. 1 του Συντάγματος κατοχυρώνεται ένα από τα βασικά και θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα, η συνδικαλιστική ελευθερία.
Στην έννοια της συνδικαλιστικής ελευθερίας κατοχυρώνεται ο ελεύθερος συνδικαλισμός, το ατομικό δικαίωμα των εργαζομένων να ιδρύουν, να προσχωρούν, να αποχωρούν ακόμα και να μην συμμετέχουν σε συνδικαλιστική οργάνωση, καθώς, επίσης, και το δικαίωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων να δρουν ελεύθερα και αυτόνομα.
Επιπρόσθετα, στο πλαίσιο του άρθρου 23 παρ. 1 Σ. προστατεύονται και τα συναφή με τη συνδικαλιστική ελευθερία δικαιώματα. Πρόκειται για τη συλλογική αυτονομία και την απεργία.
Ειδικότερα, η συλλογική αυτονομία βρίσκει έρεισμα στο άρθρο 22 παρ. 2 Σ., βάσει του οποίου αναγνωρίζεται στις συνδικαλιστικές οργανώσεις ( εργαζομένων και εργοδοτών) η ικανότητα να διαμορφώνουν την ανεξάρτητη, χωρίς επεμβάσεις, δράση τους και να διεξάγουν ελεύθερες διαπραγματεύσεις προς σύναψη συλλογικών συμβάσεων, των οποίων περιεχόμενο αποτελεί ο καθορισμός των συνθηκών εργασίας. Επιπλέον, το δικαίωμα της απεργίας θεμελιώνεται και κατοχυρώνεται στο άρθρο 23 παρ. 2 Σ. Οι εργαζόμενοι μέσω των συνδικαλιστικών τους οργανώσεων προβαίνουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις προς προάσπιση των δικαιωμάτων τους. Ασκούν κατ’ αυτόν τον τρόπο πίεση στην εργοδοτική πλευρά διεκδικώντας τα αιτήματά τους εντός νόμιμων ορίων.
Προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η συνδικαλιστική ελευθερία αποτελεί σπουδαία εγγύηση της δημοκρατίας και της ελευθερίας εν γένει. Επομένως, οι ισχυρές και ανεξάρτητες συνδικαλιστικές οργανώσεις αποτελούν ασφαλές κριτήριο του επιπέδου της ελευθερίας και της δημοκρατίας μιας χώρας.
|