Περίληψη:
ς επίλογο
Εν κατακλείδι θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι τόσο η ελληνική όσο και η ευρωπαϊή νομολογία αποδέχονται περιορισμούς στην τέχνη εξαιτίας της «προσβολής» του θρησκευτικού συναισθήματος κάποιων πολιτών. Διαφέρουν, όμως, ως προς το σκεπτικό που αιτιολογεί τους περιορισμούς. Το βασικό γνώρισα της ελληνικής νομολογίας είναι ότι ονομάζει χωρίς κανένα προβληματισμό την προσβολή αυτή ως προσβολή της προσωπικότητας και στηρίζει τους περιορισμούς στην ανάγκη προστασίας της. Το βασικό γνώρισμα της νομολογίας ΕΔΔΑ είναι ότι αποδέχεται την προστασία του θρησκευτικού συναισθήματος ως κοινωνικού έννομου αγαθού που αξίζει ειδικής προστασίας.
|