Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ:
Σχετικά με το γενικό συμφέρον και τα συνταγματικά δικαιώματα, στην κατοχύρωση των οποίων το πρώτο κατέχει ιδιάζουσα θέση, ακολουθείται η εξής συλλογιστική πορεία: Αναλύεται καταρχήν η έννοια, το περιεχόμενο, και κάποιες βασικές διακρίσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων (όπως σε πρωτογενή και δευτερογενή ή πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά).
Στη συνέχεια, αναφέρεται και αναλύεται η έννοια της οριοθέτησης των συνταγματικών δικαιωμάτων, οι διακρίσεις αυτής (σε γενική και ειδική, αφού όμως προηγουμένως διακριθεί η ίδια από τους περιορισμούς) αλλά και οι γενικές ρήτρες με τις οποίες οριοθετούνται σημαντικά συνταγματικά δικαιώματα (κοινωνικότητας, νομιμότητας και χρηστότητας). Επιχειρείται έπειτα, ο προσδιορισμός συγκεκριμένα του γενικού συμφέροντος και η ένταξη του στην προβληματική περί των γενικών οριοθετήσεων (δηλαδή της έννοιας, του υποκειμένου αλλά κυρίως της φύσης αυτού: πρόκειται για περιορισμό, περιορισμό των περιορισμών ή οριοθέτηση;). Δεν παραλείπεται βέβαια και η αναφορά των ειδικότερων άρθρων στα οποία εμφανίζεται ως οριοθέτηση (π.χ. 4 παρ. 3 ή 33 Σ.) αλλά και του μοναδικού στο οποίο εκλαμβάνεται ως περιορισμός (106 παρ. 1 Σ.). Ακολουθεί έπειτα το ειδικό μέρος με κεντρικό άξονα τα οικονομικά συνταγματικά δικαιώματα. Πρόκειται για μία γενική καταρχήν αναφορά στην προβληματική του «οικονομικού Συντάγματος», και την ανάλυση των σπουδαιότερων από αυτά : της οικονομικής ελευθερίας – και των περαιτέρω εκδηλώσεων της- αλλά και της ιδιοκτησίας που εμφανίζει ως σημαντικότερη μορφή στέρησης της, την αναγκαστική απαλλοτρίωση.
|