Περίληψη:
Επίλογος-Συμπερασματικές παρατηρήσεις
Η ραδιοτηλεόραση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Η συνταγματική προστασία της ραδιοτηλεόρασης περιλαμβάνει το δικαίωμα στη ραδιοτηλεοπτική λήψη και το δικαίωμα στη ραδιοτηλεοπτική εκπομπή. Το δικαίωμα στη ραδιοτηλεοπτική λήψη προστατεύεται με το άρθρο 5 παρ.1 αλλά και με το άρθρο 5Α που προστέθηκε με την αναθεώρηση του Συντάγματος, ενώ το δικαίωμα στη ραδιοτηλεοπτική εκπομπή στηρίζεται στο άρθρο 106 και δεν μπορεί να βρει έρεισμα, τουλάχιστον προς το παρόν, στο άρθρο 15 παρ.2. Αυτό συμβαίνει διότι η ίδρυση και η λειτουργία ενός ραδιοτηλεοπτικού σταθμού απαιτούν προηγουμένως χορήγηση της σχετικής άδειας. Ωστόσο η μετάβαση από το καθεστώς του κρατικού μονοπωλίου σε αυτό της ιδιωτικής ραδιοτηλεόρασης με μια σειρά νόμων (ν.1866/1989, ν.2328/1995) φαίνεται να καθιστά επιτακτική την ανάγκη να αναγνωρισθεί συνταγματικά ατομικό δικαίωμα ίδρυσης ραδιοτηλεοπτικού σταθμού με βάση το άρθρο 15 παρ.2. Το Σύνταγμα δεν παρέχει στη ραδιοτηλεόραση τις αυξημένες εγγυήσεις που παρέχει στον τύπο (14 παρ.1). Ωστόσο γίνεται δεκτό ότι η ραδιοτηλεόραση απολαμβάνει της ίδιας προστασίας και ότι θα κατοχυρωθεί και συνταγματικά στην επόμενη αναθεώρηση.
Η νομολογία συνεχίζει να είναι επιφυλακτική απέναντι στην κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου και την ολοένα και αυξανόμενη κυριαρχία της ιδιωτικής τηλεόρασης και δεν προβαίνει εύκολα στην ακύρωση απορριπτικών αποφάσεων αιτήσεως ίδρυσης ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Η ραδιοτηλεόραση υπόκειται σε άμεσο κρατικό έλεγχο που ασκείται από το ΕΣΡ, ανεξάρτητη διοικητική αρχή που αναβαθμίζεται συνεχώς και είναι υπεύθυνο για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων. Σκοπός της ραδιοτηλεόρασης είναι η αντικειμενικότητα, η ισομέρεια, η πολυφωνία, η εξασφάλιση ποιοτικής στάθμης, η πολιτιστική ανάπτυξη και η προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας. Στο Διεθνές και Κοινοτικό δίκαιο επικρατεί ένα πνεύμα αναγνώρισης της ελεύθερης αγοράς και διάδοσης ιδεών μεταξύ των κρατών μέσω της διασυνοριακής τηλεόρασης, γεγονός που οδηγεί στην προαγωγή του πολιτισμού και στη δημιουργία ενός οικείου κλίματος μεταξύ των κρατών.
|