Περίληψη:
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η ιδέα της δημιουργίας Ευρωπαϊκού Συντάγματος συνδέεται στενά με την ιδέα της ενοποίησης της Ευρώπης. Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα αποτελεί το νομικοπολιτικό εκείνο μέσο με το οποίο σφραγίζεται η ευρωπαϊκή ενοποίηση και ιδρύεται η Ενωμένη Ευρώπη. Μιλώντας επομένως για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα αναφερόμαστε αναγκαία στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, της οποίας η εξέλιξη οδηγεί στη δημιουργία Ευρωπαϊκού κρατικού μορφώματος.
Στην πορεία προς την ενοποίηση της Ευρώπης σημαντικός ήταν και παραμένει ο ρόλος των εθνικών Συνταγμάτων. Ο ρόλος αυτός είναι διπλός. Από τη μια πλευρά τα εθνικά Συντάγματα αποτέλεσαν την πηγή της νομιμοποίησης του ευρωπαϊκού φαινομένου. Η πορεία των ευρωπαϊκών κρατών προς τη συνεργασία και έπειτα προς την ενοποίηση περιείχε αναγκαία περιορισμούς της εθνικής κυριαρχίας. Τα Εθνικά Συντάγματα έπρεπε να επιτρέπουν τους περιορισμούς αυτούς, διαφορετικά δεν θα ήταν δυνατή η πραγματοποίηση τους, δηλαδή δεν θα ήταν δυνατή η δημιουργία και η λειτουργία των ευρωπαϊκών οργάνων. Παράλληλα τα εθνικά Συντάγματα παρέμειναν προκεχωρημένα φυλάκια, νομικοί φύλακες, των νομικών συνόρων της εθνικής ανεξαρτησίας. Το ίδιο το Σύνταγμα περιχαρακώνει την εθνική ανεξαρτησία, παραχωρώντας μόνο εκείνο το ποσοστό εξουσίας, που επιτρέπει ο συντακτικός νομοθέτης. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε απέναντι στα εθνικά Συντάγματα «αντίπαλο δέος». Ακόμη και το πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο – που έπαιξε περίπου αυτό το ρόλο – παρά τις ιδιαιτερότητες του, δεν ξέφυγε από τα ευρύτερο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Σήμερα η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Συντάγματος, πέρα και πάνω από τα εθνικά Συντάγματα είναι προ των πυλών.
|