Περίληψη:
Η προστασία των προσωπικών δεδομένων αποτελεί μια από τις σημαντικότερες νομικές κατακτήσεις του ανθρώπου στον εικοστό αιώνα. Από υπάρξεως ανθρωπίνων κοινωνιών, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο παραβιάζονταν τα προσωπικά δεδομένα του ανθρώπου. Στο ελληνικό Σύνταγμα παρά τις προσπάθειες που έγιναν ώστε να περιληφθεί η προστασία προσωπικών δεδομένων σε ήδη υπάρχοντα άρθρα σχετικά είτε με την προστασία του ιδιωτικού βίου είτε με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν υπήρχε ρητή συνταγματική ρύθμιση. Έτσι, υλοποιήθηκε η ανάγκη που υπήρχε και η Ελλάδα συμμορφώθηκε με τα διεθνή κεκτημένα και δημιούργησε αυτούσιο άρθρο, το 9Α του Συντάγματος, ρητά αναφερόμενο στην προστασία των προσωπικών δεδομένων. Για την αρτιότερη και συστηματικότερη διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων, δημιουργήθηκε η ανεξάρτητη αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Στους κόλπους της προβλέπονται ρητές ρυθμίσεις που αφορούν τις προϋποθέσεις της επεξεργασίας, τα δικαιώματα του υποκειμένου των προσωπικών δεδομένων, προσδιορίζει τα ευαίσθητα δεδομένα και περιέχονται και άλλες ρυθμίσεις, άμεσα επηρεασμένες και συνυφασμένες με τις αντίστοιχες διεθνείς Οδηγίες. Μεγάλη σημασία έχει η προστατευτική εμβέλεια των αρχών της Α.Π.Π.Δ. στην καθημερινότητά μας. Καθίσταται αρκετά δύσκολη η άμεση απόκρουση των εισβαλόμενων στοιχείων στη ζωή μας, κυρίως λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας, η οποία έχει τη δυνατότητα να εισβάλει σε όλους σχεδόν τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας σε μηδαμινό χρονικό διάστημα. Το αυτονόητο δικαίωμα του ανθρώπου στην επικοινωνία έχει καταστεί το πλέον ευάλωτο πεδίο επεξεργασίας. Το δικαίωμα του ανθρώπου στην πληροφόρηση και ενημέρωση αποτελεί ή τείνει να αποτελέσει τον αντίποδα στο δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, όταν δεν γίνεται σωστή στάθμιση κι εναρμόνιση στην εκάστοτε περίσταση μεταξύ αυτών των δύο υψηλά καταξιωμένων στο νομικό σύστημα αξιών δικαιωμάτων.
|