Περίληψη:
Από όλα όσα αναφέρθηκαν ανωτέρω μπορούμε να συμπεράνουμε ότι τα πολιτικά δικαιώματα απονέμονται σε όλους τους Έλληνες πολίτες που πληρούν τους όρους που θέτει το σχετικό προεδρικό διάταγμα. Συνεπώς κάθε αναίτια αποστέρηση τους είναι αντισυνταγματική και συνιστά προσβολή της ουσίας τους. Γι’αυτό και το κράτος οφείλει να παρέχει τα απαραίτητα μέσα για την άσκηση τους και να λαμβάνει κατάλληλα μέτρα προστασίας για την αποφυγή κάθε προσβολής τους.
Όμως το ότι τα πολιτικά δικαιώματα αναγνωρίζονται και προστατεύονται για όλους τους πολίτες δεν σημαίνει ότι απουσιάζουν οι περιορισμοί. Αντιθέτως, περιορισμοί υφίστανται αλλά θα πρέπει να είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα, το οποίο εξάλλου στην σχετική διάταξη ορίζει τους λόγους για τους οποίους δικαιολογείται η αποστέρησή τους. Αλλά και στην περίπτωση που κάποιος πολίτης στερήθηκε τα πολιτικά του δικαιώματα, το κράτος θα πρέπει να μεριμνά έτσι ώστε να τηρείται το χρονικό όριο της αποστέρησης και να μην ξεπερνά το οριζόμενο από τη δικαιοσύνη.
Αυτός θα πρέπει να είναι ο σκοπός ενός δημοκρατικού κράτους που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και θέλει να εξαλείψει κάθε είδους αυθαιρεσία που τείνει να τα περιορίσει αναίτια.
|