Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η αιτιώδης συνάφεια αποτελεί σημαντικό «εργαλείο» της Νομικής Επιστήμης, και ερμηνεύεται ως σχέση που συνδέει την αιτία με το αποτέλεσμα. Συναντάται σε περισσότερους -του ενός- τομείς του δικαίου και συμβάλλει στην επίλυση νομικών προβλημάτων. Στο Ποινικό Δίκαιο αποτελεί στοιχείο της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος. Στο Αστικό Δίκαιο αποτελεί προϋπόθεση για την θεμελίωση της ευθύνης προς αποζημίωση. Στο Δημόσιο Δίκαιο κατ’ αρχήν αποτελεί προϋπόθεση για την θεμελίωση της αστικής ευθύνης της Δημόσιας Διοίκησης προς αποζημίωση. Επιπλέον η αιτιώδης συνάφεια χρησιμοποιείται στα πλαίσια της θεσμικής εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων. Καθορίζει το ποιοι περιορισμοί επιτρέπονται από το Σύνταγμα και επιπλέον μαζί με την αρχή της αναλογικότητας καθορίζει το μέτρο του περιορισμού. Γενικά επιτρέπονται οι αιτιώδεις περιορισμοί και απαγορεύονται οι αναιτιώδεις. Όταν υπάρχει κοινό αντικειμενικό στοιχείο ανάμεσα στο δικαίωμα και τον θεσμό, ο περιορισμός του δικαιώματος είναι συνταγματικός και εφαρμόζεται μόνο το θεσμικό του περιεχόμενο. Αντίθετα, όταν δεν υπάρχει κοινό αντικειμενικό στοιχείο μεταξύ τους, εφαρμόζεται σε όλη την έκταση του το δικαίωμα.
|