Περίληψη:
Η παρούσα εργασία αναφέρεται στο θέμα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της προανάκρισης. Κατά τη διαδικασία αυτή, υπάρχει κίνδυνος ο κατηγορούμενος να υποστεί σημαντικούς περιορισμούς των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του. Μεταξύ των δικαιωμάτων αυτών, η προσωπική ελευθερία και η ασφάλεια θεωρούνται ως οι πιο σημαντικές.
Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, θεωρείται απαραίτητη η διασφάλιση των δικαιωμάτων αυτών από το Ελληνικό Σύνταγμα και το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Καταρχάς, το Ελληνικό Σύνταγμα του 1986/2001 με τα άρθρα 5-6-7-8-9-9A και 19-20 και το ελληνικό ποινικό δικονομικό δίκαιο με το άρθρο 104 θέτουν περιορισμούς στις αυθαιρεσίες των ανακριτικών οργάνων. Από την άλλη πλευρά, σε διεθνές επίπεδο υπάρχει η Οικουμενική Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου του 1948 που προστατεύει με τα άρθρα της 1, 3, 5, 7 – 12 τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Επίσης, υπάρχει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με τα άρθρα 3, 5, 6 και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το έκτο κεφάλαιο περί δικαιοσύνης και τα άρθρα 47, 48, 50.
Όλα τα παραπάνω νομοθετήματα έχουν θεσπιστεί, με στόχο να προστατεύσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια από κάθε προσβολή της, κατά τη διάρκεια της προανάκρισης.
|