Περίληψη:
Θέμα της εργασίας αυτής είναι η στέρηση της ιδιοκτησίας, κατά τις προϋποθέσεις που θέτει το Σύνταγμα. Η ανάπτυξη περιστρέφεται κυρίως γύρω από τις ρυθμίσεις του άρθρο 17, (ειδικά της δεύτερης παραγράφου, που έχει να κάνει με την αναγκαστική απαλλοτρίωση, τον κατεξοχήν θεσμό στέρησης της ιδιοκτησίας), αλλά επεκτείνεται και στα άρθρα 18, 24, 106.
Κρίθηκε σκόπιμο να γίνει μια σύντομη επισκόπηση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας, καθώς και της συνταγματικής προστασίας με την οποία αυτό περιβάλλεται, αφού η στέρηση της ιδιοκτησίας έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την προστασία αυτή, την οποία και αίρει βέβαια, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Κατόπιν γίνεται αναφορά και ανάπτυξη των επιμέρους προϋποθέσεων, υπό τις οποίες είναι συνταγματικά επιτρεπτή η στέρηση της ιδιοκτησίας (προσβολή του πυρήνα του δικαιώματος). Ειδικότερα αναπτύσσονται οι έννοιες της δημόσιας ωφέλειας, της πλήρους αποζημιώσεως καθώς επίσης και του δικαστικού προσδιορισμού αυτής, αφού άλλωστε είναι και αυτές που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο θεωρητικό αλλά και νομολογιακό-πρακτικό ενδιαφέρον.
Το τελευταίο τμήμα του κειμένου ασχολείται με συγγενείς της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης έννοιες, όπως η επίταξη, ο αναδασμός, η υποχρεωτική παραχώρηση αστικών εκτάσεων και η αναγκαστική εξαγορά επιχειρήσεων. Επίσης, εντοπίζονται οι κυριότερες διαφορές των θεσμών αυτών από την απαλλοτρίωση.
|