Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το πανεπιστημιακό άσυλο δε μνημονεύεται ρητά στο ελληνικό σύνταγμα. Αποτελεί απόρροια δύο άλλων συνταγματικά κατοχυρωμένων αρχών: της πανεπιστημιακής αυτοτέλειας (16§5 Σ) και προέκταση της ακαδημαϊκής ελευθερίας (16§1 Σ). Με αυτό, λοιπόν, το σκεπτικό, ο εν λόγω θεσμός ίσχυε εθιμικά, όπως μαρτυρούν και τα προγενέστερα ελληνικά συντάγματα, πολύ πριν κατοχυρωθεί νομοθετικά με το νόμο 1268/1982, στον οποίο αναφέρονται ο σκοπός κατοχύρωσης του ασύλου, το περιεχόμενο, η έκταση, οι περιπτώσεις άρσης του καθώς και η ειδική επιτροπή που είναι υπεύθυνη γι αυτό .Συμπληρωματικά, λειτουργεί και το άρθρο 334 §3 Π.Κ περί διατάραξης οικιακής ειρήνης, ενώ παράλληλα ισχύει και ο αντίστοιχος νόμος για τα Τ.Ε.Ι (Ν.1404/1983). Παρά τις εγγυήσεις, όμως, που παρέχει ο σχετικός νόμος, ο θεσμός του ασύλου φαίνεται στις μέρες μας, ανοχύρωτος, όπως μαρτυρούν και τα παραδείγματα που αναφέρονται στην καταστρατήγησή του με αποτέλεσμα να κρίνεται αναγκαίος και επιτακτικός ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας.
|