Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η ιστορική γέννηση των συνταγματικών δικαιωμάτων έτεινε στην προστασία του ανθρώπου. Κάθε φυσικό πρόσωπο έχει την ικανότητα δικαίου, έχει δηλαδή την ικανότητα να είναι υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
Στη σύγχρονη ελληνική έννομη τάξη τα δικαιώματα αυτά κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα και διακρίνονται σε πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά με αμυντικό, προστατευτικό και διασφαλιστικό περιεχόμενο.
Το Σύνταγμα στο άρθρο 5 παρ.1 κατοχυρώνει ρητά την ελευθερία συμμετοχής στην πολιτική ζωή της χώρας. Στα πολιτικά δικαιώματα ανήκουν μεταξύ άλλων, το εκλογικό δικαίωμα, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, το δικάιωμα ίδρυσης πολιτικών κομμάτων, το δικαίωμα κατάληψης δημοσίων θέσεων, το δικαίωμα αντίστασης.
Όταν γίνεται λόγος για στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων νοείται η αδυναμία του ατόμου να ασκήσει τα πολιτικά του δικαιώματα, να αξιώσει δηλαδή ενεργητική συμμετοχή στην άσκηση κρατικής εξουσίας, για κάποιο χρονικό διάστημα. Αιτία της στέρησης αυτής είναι πιθανότατα η ποινική καταδίκη, η έκπτωση από κάποιο αξίωμα – βουλευτικό – η αδυναμία άσκησης λόγω ανηλικότητας, η στέρηση ως αποτέλεσμα έκτακτων περιστάσεων όπως ορίζει το Σ.48.
Η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων μπορεί να έχει περιορισμένη διάρκεια και σε εξαιρετικές περιπτώσεις να είναι διαρκής ( ως παρεπόμενη ποινή καταδίκης σε ισόβια κάθειρξης ). Αποκατάσταση στα πολιτικά δικαιώματα, όταν η στέρηση είναι αποτέλεσμα καταδίκης, γίνεται μόνο με δικαστική απόφαση. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις όταν πληρωθούν οι όροι εξαιτίας των οποίων το άτομο στερήθηκε τα δικαιώματα αυτά ( ενηλικίωση, παραίτηση από ασυμβίβαστη ιδιότητα στο βουλευτικό αξίωμα ).
|