Περίληψη:
Βασικό θέμα της παρούσης εργασίας είναι η αντιμετώπιση της σύγκρουσης των δικαιωμάτων στα πλαίσια του νομικού ατομικισμού και του κοινωνικού ανθρωπισμού, και κυρίως από τη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων. Πρόκειται κατΆουσίαν για φαινομενικό πρόβλημα, δημιουργούμενο από τη μετάβαση της έννομης τάξης, όπως ακριβώς και το ζήτημα της τριτενέργειας.
Περαιτέρω, αναλύεται η αρχή της αναλογικότητας, η οποία αναπτύχθηκε στη γερμανική κυρίως νομολογία και έγινε αποδεκτή από την ελληνική δικαστηριακή πρακτική ήδη πριν το 1984, οπότε και αποτέλεσε βασικό άξονα της ελληνικής νομολογίας. Πλέον το άρθρο 25 παρ.1 εδΆδ Συντ. την κατοχυρώνει ρητά. Η θεωρία της στάθμισης αποτελεί έκφανση της αρχής της αναλογικότητας, εξετάζοντας τη στάθμιση μεταξύ ατομικού δικαιώματος και δημοσίου συμφέροντος.
Τέλος, ένα σημαντικό μέρος της εργασίας αφιερώνεται στη παρουσίαση της ελληνικής νομολογίας, την αντιμετώπισει της σύγκρουσης των θεμειλιωδών δικαιωμάτων, της υιοθέτηση της αρχής της αναλογικότητας από το γερμανικό δίκαιο και την αντιμετώπιση της στάθμισης των εννόμων αγαθών in con
|