Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο όρος «επίταξη» παράγεται από το ρήμα «επιτάσσω» που σημαίνει προστάζω, διατάζω, ορίζω, παραγγέλλω. Το Σύνταγμα γνωρίζει το θεσμό της επίταξης με τη μορφή της επίταξης πραγμάτων (άρ. 18 §3 Σ) αλλά και της επί-ταξης προσωπικών υπηρεσιών (άρ. 22 §4).
Αναφορικά προς τους λόγους για τους οποίους το Σύνταγμα επιτρέπει την επίταξη πραγμάτων, είναι δυνατή η διάκρισή της σε «αμυντική» και «ειρη-νική» ή «κοινωνική» επίταξη. Η πρώτη επιτρέπεται για την κάλυψη των ανα-γκών των ενόπλων δυνάμεων σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης, ενώ η δεύτερη για τη θεραπεία άμεσης κοινωνικής ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή υγεία. Η επίταξη πραγμάτων είναι θεσμός με προσωρινό χαρακτήρα (≠ απαλλοτρίωση).
Η επίταξη προσωπικών υπηρεσιών επιβάλλεται στις ειδικές και εξαιρε-τικές περιπτώσεις που περιοριστικά αναφέρονται στο άρ. 22 §4 Σ και για λό-γους είτε στρατιωτικούς (πόλεμος, επιστράτευση, αντιμετώπιση αμυντικών αναγκών) είτε κοινωνικούς (επείγουσα κοινωνική ανάγκη από θεομηνία ή α-νάγκη που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία). Δεν επιτρέπεται, επομένως, η επίταξη για άλλους σκοπούς και κυρίως η χρησιμοποίησή της ως αντιαπεργιακού μηχανισμού.
|