Περίληψη:
Π ε ρ ί λ η ψ η
(i) Στα Ελληνικά
Η συγκεκριμένη μελέτη πραγματεύεται τη χρήση μέσα στις δίκες παρανόμως κτηθέντων μέσων για την απόδειξη εξαιρετικά σοβαρών εγκλημάτων και κατά πόσο αυτή είναι θεμιτή ή όχι. Αρχικά, παρατίθεται μία λεπτομερής ανάλυση για την απαγόρευση της χρήσης παράνομων αποδεικτικών μέσων, με βάση το άρθρο 19 του Συντάγματος, την ανάγκη εισαγωγής της ρύθμισης αυτής, αλλά και την επιφύλαξη της αρχής της αναλογικότητας, έτσι όπως πηγάζει και από τη μετά την αναθεώρηση νομολογία. Στη συνέχεια, τα επόμενα κεφάλαια αφιερώνονται στη χρήση των παράνομων αποδεικτικών μέσων διαδοχικά στις ποινικές, πολιτικές και διοικητικές δίκες, με έμφαση στην απαγόρευση συλλο-γής παράνομου αποδεικτικού υλικού (με οποιονδήποτε τρόπο) και στις εξαιρέσεις. Τέλος, παρατίθεται ένα σύντομο συμπέρασμα, με το οποίο γίνεται προσπάθεια να εξαχθεί μία τελική εικόνα, ως προς το αν η χρήση παράνομων αποδεικτικών μέσων είναι θεμιτή ή όχι.
|