Περίληψη:
8. Περίληψη – Ακροτελεύτιο Σχόλιο.
Η απαγόρευση του προσηλυτισμού κατοχυρώνεται σε όλα τα Ελληνικά Συντάγματα και με την διαφοροποίηση της γενικής εφαρμογής του ως προς όλες τις θρησκείες και στο ισχύον Σύνταγμα 75/86/2001. Ως έννοια σημαίνει το προσεταιρισμό με αθέμιτα μέσα στην θρησκεία του ασκούντος τον προσηλυτισμό. Η απαγορευόμενη αυτή μορφή θρησκευτικής δράσης πρέπει να ερμηνεύεται στενά ώστε να μην αποτελεί υπέρμετρο/αντισυνταγματικό περιορισμό της ελευθερίας της θρησκείας, με την έννοια της ελεύθερης διάδοσης θρησκευτικών πεποιθήσεων. Στο σημείο συτό έγκειται κυρίως η κριτική των σχετικών νομοθετικών διατάξεων, παράλληλα με την συμβατότητα ή μη των διατάξεων αυτών με το άρθρο 13 του ισχύοντος Συντάγματος και εδώ κυμαίνεται και η νομολογία.
Η ρητή απαγόρευση του προσηλυτισμού δεν είναι απαραίτητη εφόσον καλύπτεται ήδη η απαγορευόμενη αυτή συμπεριφορά από τις γενικές ρήτρες (νομιμότητα, καταχρηστικότητα, δικαιώματα των άλλων). Σε κάθε περίπτωση, και όσον αφορά τις νομοθετικές διατάξεις που υλοποιούν την συνταγματική επιταγή, πρέπει να γίνεται συσταλτική εφαρμογή σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου υπάρχει πραγματικά καταχρηστική και δόλια συμπεριφορά εκ μέρους του ασκούντος τον προσηλυτισμό.
|