Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Τα χρηστά ήθη αποτελούν μία γενική ρήτρα που προβλέπεται από το Σύνταγμα κατ’ αρχήν αλλά η φύση και η έκταση ισχύος της προκαλούν διχογνωμία σε θεωρητικό επίπεδο. Κατά τη θεωρία της γενικής εφαρμογής που δέχεται η ελληνική νομολογία τα χρηστά ήθη ως έννοια συνιστούν οριοθέτηση όλων των δικαιωμάτων που κατοχυρώνει το Σύνταγμα. Όσον αφορά την εξειδίκευση του περιεχομένου της το οποίο χαρακτηρίζεται ρευστό, αρμόδιοι είναι ο κοινός νομοθέτης και ο δικαστής, ο οποίος για να διατυπώσει κρίση επικαλείται τις επιταγές της κρατούσας κοινωνικής ηθικής και της δημόσιας τάξης. Η αοριστία της ρήτρας των χρηστών ηθών ενδέχεται να προκαλέσει τις προσωπικές αντιλήψεις του δικαστή και να τον οδηγήσει σε αυθαιρεσία. Ωστόσο, τα χρηστά ήθη αποτελούν πάντοτε ένα αναντικατάστατο δικαιοδοτικό μέτρο της ελληνικής έννομης τάξης, μία έννοια ιδιαζόντως σημαντική για το Σύνταγμα και τους νόμους της Ελλάδος.
|