Περίληψη:
7. Περίληψη
Στο άρθρο 8 του Συντάγματος καθιερώνεται η αρχή του «Νόμιμου Δικαστή». Πρόκειται για μια γενικότερη αντικειμενική αρχή του Δικονομικού Δικαίου, η οποία αφορά την ποινική, αλλά και την πολιτική, τη δικονομική, ακόμα και την πειθαρχική διαδικασία.
Ως «νόμιμος» λοιπόν, ορίζεται ο δικαστής εκείνος την ύπαρξη του οποίου δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να στερηθεί κανείς χωρίς τη θέληση του. Τονίζεται ότι απαγορεύεται ο διορισμός «ειδικού» δικαστή προκειμένου να προεξασφαλιστεί το περιεχόμενο της δικαστικής κρίσης.
Η θέληση των διαδίκων, προκειμένου να αποκλειστεί η δυνατότητα υπαγωγής συγκεκριμένης υπόθεσης χωρίς τη θέληση των διαδίκων σε δικαστήριο πλην αυτού του καθοριζομένου εκ του νόμου, υπογραμμίζεται από το Συντακτικό Νομοθέτη. Έτσι είναι δυνατή και κυρίως επιτρεπτή η υπαγωγή σε εκούσια διαιτησία, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι αφήνεται περιθώριο για οποιαδήποτε παραβίαση κανόνων περί δωσιδικίας.
Σύμφωνα με τη δεύτερη παράγραφο του ίδιου άρθρου, απαγορεύεται η σύσταση ειδικών επιτροπών και εκτάκτων δικαστηρίων, γεγονός που οφείλεται, κατ΄αρχήν, σε ιστορικούς λόγους, μιας και η σύσταση ειδικών επιτροπών έχει αποτελέσει πολλές φορές στο παρελθόν μορφή παραβιάσεως της αρχής του νόμιμου δικαστή. Ωστόσο, αξίζει να τονιστεί ότι επιτρέπεται σαφώς η σύσταση εξαιρετικών δικαστηρίων , όπως και η σύσταση ειδικών, σε συγκεκριμένες όμως περιπτώσεις και υπό προϋποθέσεις.
|