Περίληψη:
22. ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το δικαίωμα δικαστικής προστασίας, απόρροια της αρχής του Κράτους Δικαίου, θεμελιώνεται τόσο στο Σύνταγμα του 1975, κατά βάση στο άρθρο 20 παρ. 1, αλλά και σε διεθνείς συμβάσεις (με ιδιαίτερη έμφαση στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ ). Πρόκειται για ένα θεμελιώδες δικονομικό δικαίωμα, που εγγυάται στον πολίτη την ελεύθερη πρόσβαση στη δικαιοσύνη για την προάσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων του.
Η έννομη προστασία είναι ταυτόχρονα ατομικό δικαίωμα και κατευθυντήρια γραμμή για τον κοινό νομοθέτη. Τα τρία βασικά χαρακτηριστικά της είναι η πληρότητα, η αποτελεσματικότητα και η έγκαιρη εφαρμογή της. Συγκεκριμένα, η πληρότητα αφορά στην υποχρέωση του κράτους να οργανώνει τη δικαιοσύνη κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αντιστοιχεί σε κάθε υπόθεση ένα αρμόδιο δικαστήριο. Η δικαστική προστασία οφείλει να είναι αποτελεσματική, γεγονός που σχετίζεται με την υποχρέωση του κράτους να συμμορφώνεται στις δικαστικές αποφάσεις και να προβλέπει το μέτρο της αναγκαστικής εκτέλεσης. Τέλος, το έγκαιρο χαρακτηριστικό της δικαστικής προστασίας αφορά στην εκδίκαση των υποθέσεων σε εύλογο χρονικό διάστημα αλλά και στην πρόβλεψη της δυνατότητας για προσωρινή δικαστική προστασία.
|