Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το Σύνταγμα δεν κατοχυρώνει και προστατεύει μόνο δικαιώματα αλλά και πλέγματα σχέσεων, δηλαδή θεσμούς. Αναγνωρίζει ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα επιτρέπεται να περιορίζονται ώστε να μπορούν να προσαρμοστούν και να εφαρμοστούν στα πλαίσια συγκεκριμένων θεσμών. Η δυνατότητα αυτή είναι γνωστή με τον όρο <<θεσμική προσαρμογή των θεμελιωδών δικαιωμάτων>> και η επιστημονική μέθοδος που χρησιμοποιείται για τον σκοπό αυτό είναι η <<αιτιώδης συνάφεια>>, δηλαδή η συνάντηση των περιεχομένων θεμελιώδους δικαιώματος και θεσμού σε κοινό συστατικό στοιχείο. Η θεσμική εφαρμογή ξεκινά από την βασική θέση ότι η πραγματικότητα που περιβάλλει τον άνθρωπο , άρα και η νομική πραγματικότητα, είναι οργανωμένο σύνολο του οποίου τα μέρη συνδέονται με δεσμούς αιτιώδους συνάφειας.
Ακόμη, η αιτιώδης συνάφεια ως το κατ’εξοχήν εργαλείο της Λογικής επιστήμης και κατ’επέκταση της Νομικής καθώς και η απαραίτητη λειτουργία της σε άλλους κλάδους του Δικαίου ως αναγκαία προϋπόθεση για την ερμηνεία και κατανόησή της.
|