Περίληψη:
Η πνευματική υπόσταση του ανθρώπου αποκτά αντικειμενική μορφή με την εξωτερίκευση των ιδεών. Ο καθένας έχει αναφαίρετο δικαίωμα στο στοχασμό, χωρίς αυτός να περιορίζεται, να οριοθετείται ή να ελέγχεται.
Η ελευθερία των στοχασμών διαιρείται σε δύο μερικότερες αρχές, την αρχή της ελεύθερης έκφρασης και την αρχή της ελεύθερης διάδοσης, οι οποίες κατοχυρώνονται τόσο από το ελληνικό σύνταγμα όσο και από διεθνείς συμβάσεις.
Η έκφραση των υποκειμενικών απόψεων μπορεί να γίνει με τρόπο θετικό, δηλαδή με ενεργητική εξωτερίκευσή τους, ή με τρόπο αρνητικό, δηλαδή με το δικαίωμα της σιωπηρής στάσης απέναντι στα γεγονότα.
Η ελευθερία έκφρασης των ιδεών θα είχε μικρή πρακτική σημασία αν ταυτόχρονα δεν κατοχυρωνόταν και η ελεύθερη διάδοσή τους μέσω του τύπου, της ραδιοτηλεόρασης, της τέχνης κλπ.
Τα δικαιώματα αυτά – θεμελιώδη για την ανάπτυξη της προσωπικότητας και την πρόοδο της κοινωνίας – δεν μπορούν να ασκηθούν αυθαίρετα, αντιθέτως υπόκεινται σε περιορισμούς και οριοθετούνται βάσει των γενικών ρητρών και των διατάξεων του Συντάγματος.
|