Περίληψη:
8. Βασικό συμπέρασμα και περίληψη
Όπως αναλύθηκε παραπάνω, τα θεµελιώδη συνταγματικά δικαιώµατα που απολαµβάνει ενα άτοµο µέσα στα πλαίσια µιας οργανωµένης κοινωνίας συχνά μπορεί να έρθουν σε σύγκρουση κατά την άσκησή τους, είτε στο πρόσωπο ενός φορέα(η αποκαλούμενη συρροή), είτε µεταξύ διαφόρων φορέων.
Έχοντας ώς δεδομένο ότι όλα τα θεµελιώδη δικαιώµατα είναι ισότιµα µεταξύ τους και δεν υπόκεινται σε καµία ιεραρχική διάκριση, δύσκολα μπορούμε να συνάγουμε κάποιο προβάδισµα στη µεταξύ τους σύγκρουση.
Προκειµένου λοιπόν να αρθούν αυτές οι συγκρούσεις κατά την ενάσκησή τους και να εδραιωθεί κοινωνική ειρήνη, η νοµολογία έχει υιοθετήσει ορισµένες µεθόδους εξοµάλυνσης αυτών των συγκρούσεων και πρόκρισης εκείνου του δικαιώµατος που σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση εξυπηρετεί περισσότερο το δηµόσιο συµφέρον και την κοινωνική τάξη.
Μία τέτοια µέθοδος είναι και η στάθµιση των συµφερόντων που
αναλύθηκε διεξοδικά ανωτέρω και αποτελεί εξειδίκευση της αρχής της
αναλογικότητας.
Βέβαια, η µέθοδος της στάθµισης των συµφερόντων δεν κρίνεται πάντα και ώς η πιο κατάλληλη για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, καθώς ουσιαστικά παραχωρεί το προβάδισµα σε κάποιο δικαίωµα προκρίνοντάς το και ως το επικρατέστερο.
Υπάρχουν άλλες περιπτώσεις όπου η αρχή της πρακτικής εναρµόνισης ή πρακτικής αρµονίας λύνει αποτελεσµατικότερα τις ενδεχόμενες συγκρούσεις µεταξύ των θεμελιωδών δικαιωµάτων επιτυγχάνοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την παράλληλη άσκηση του περιεχοµένου τους µε τον παράλληλο περιορισµό τους αξιολογώντας πάντα τα πραγµατικά και νοµικά δεδοµένα της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά.
Καταλήγοντας, πρέπει λοιπόν να πούμε πως οι συγκρούσεις αυτές αίρονται και ενδεχόμενες αντιθέσεις εξοµαλύνονται µε την εφαρµογή των ανωτέρω µεθόδων ώστε τα δικαιώµατα να ασκούνται κατά νόµιµο τρόπο και να μην θίγονται τα όρια άσκησης δικαιωµάτων άλλων φορέων.
Άλλωστε, σωστά υποστηρίζεται πως η σύγκρουση των δικαιωµάτων είναι έννοια πλαστή, δηλαδή απόρροια της ατοµικιστικής έννοµης τάξης στην οποία διαβιούµε. Ζήτηµα σύγκρουσης δικαιωµάτων λοιπόν στην σύγχρονη έννοµη τάξη μπορούμε να πούμε πώς, δεν υπάρχει.
|