Περίληψη:
1.Η κατάκτηση και κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αποτελούν τα ουσιώδη συστατικά των ατομικών ελευθεριών του πολίτη, υπήρξαν, από πολλούς αιώνες, η αφετηρία αγώνων εναντίον της κρατικής εξουσίας, η οποία, με τη δύναμη της επιβολής, τον καταναγκασμό και την αυθαιρεσία καταπατούσε κάθε έννοια δικαίου και ανθρώπινης αξίας.
2. Η διαρκής πάλη για παροχή ατομικών ελευθεριών προς τους πολίτες από το κράτος, όπως επίσης και δικαιωμάτων που ανάγονται στη σφαίρα της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας του ατόμου και την ελεύθερη άσκησή τους, πάντως με τους περιορισμούς που επιβάλλεται να θέτει η ευνομούμενη πολιτεία, είχε ως αποτέλεσμα τη θέσπιση κανόνων με αυξημένη τυπική και ουσιαστική ισχύ που εξασφαλίζονται από τα Συντάγματα των κρατών.
3. Τα Συνταγματικά δικαιώματα αναφέρονται σε δικαιώματα του κοινωνικού χώρου και ενδεικτικώς αφορούν: 1) τη φυσική κατάσταση του ανθρώπου (ζωή, υγεία, κοινωνική ασφάλιση, περιβάλλον) 2) Την πνευματική υπόσταση (ιδέες – γνώμες, παιδεία, θρησκεία), 3) την κοινωνική υπόσταση (νομική αναγνώριση του φυσικού προσώπου, ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τιμή – υπόληψη), 4) Την ιδιωτική σφαίρα (ιδιωτική- οικογενειακή ζωή, γάμος, παιδική ηλικία, κατοικία, οικογένεια, επικοινωνία) 5)την συλλογική ανθρώπινη δράση (συναθροίσεις – ενώσεις προσώπων – σωματεία) 6) Τη Μαζική ενημέρωση και επικοινωνία (τύπος – τηλεόραση) 7) Τα «δικαστικά δικαιώματα» που αναγόνται στα θεμελιώδη δικαιώματα του σεβασμού της ανθρώπινης αξίας, της ίσης μεταχείρισης και την ελευθερία και τις ειδικώτερες Συνταγματικές ρυθμίσεις και προβλέψεις των αρθρ. 6-8 Σ.
Αντικείμενο της εργασίας αυτής είναι από τα παραπάνω τα λεγόμενα «Δικαστικά»Συνταγματικά δικαιώματα, που αφορούν στη δικαστική προστασία του ατόμου, (κατηγορουμένου) τα οποία ρυθμίζονται από τα άρθρα 6-8 Σ (και 5 παρ. 3).
|