Περίληψη:
Η αρχή του απαραβίαστου της ανθρώπινης αξίας αποτελεί την καταστατική αρχή της νέας με το Σύνταγμα 1975/86 Ελληνικής έννομης τάξης και κατοχυρώνεται στο άρθρο 2 παρ 1 του ελληνικού Συντάγματος, που ορίζει ότι ¨Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας¨.
Η αναγωγή της ανθρώπινης αξίας σε καταστατική αρχή, σημαίνει την ποιοτική μεταβολή της έννομης τάξης. Το Σύνταγμα αναγνωρίζει και εξειδικεύει την ανθρώπινη αξία όπως ακριβώς υπάρχει στην πραγματικότητα. Στην έννομη τάξη του κοινωνικού ανθρωπισμού, η αξία του ανθρώπου ως ανώτατη αξία και δικαιοπολιτική αρχή είναι απαραβίαστη. Η αρχή του απαραβίαστου συνδέεται άρρητα με δύο θεμελιώδεις συνταγματικές υποχρεώσεις. Την υποχρέωση των ατόμων να σέβονται και την υποχρέωση του κράτους να σέβεται και να προστατεύει την ανθρώπινη αξία.
Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η ανθρώπινη αξία ως μητρικό συνταγματικό δικαίωμα και υπέρτατη αξία του δικανικού συστήματος. Συγκεκριμένα στις ενότητες που ακολουθούν παρουσιάζονται ο προσδιορισμός της έννοιας και του περιεχομένου της αξίας του ανθρώπου με τις συνταγματικές της εξειδικεύσεις (ελευθερία, ισότητα) και τη θεμελιώδη θέση της διάταξης του Ελληνικού Συντάγματος. Τέλος, εκθέτονται ορισμένες εκδηλώσεις τα ανθρώπινης αξίας και αντίστοιχη νομολογία που τεκμηριώνει το απαραβίαστο στη σύγχρονη έννομη τάξη.
|