Περίληψη:
8.ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η παρούσα έρευνα διαπραγματευόμενη το θέμα της σύγκρουσης των θεμελιωδών
δικαιωμάτων αναφέρεται στις μεθόδους άρσης της, δίνοντας έμφαση στη <<στάθμιση
συμφερόντων>>. Στην πολύπλοκη και σύνθετη καθημερινότητα υπάρχουν πολλές
περιπτώσεις, που η άσκηση ενός θεμελιώδους δικαιώματος αποκλείει ή περιορίζει
αναπόφευκτα την άσκηση ενός άλλου, γεννώντας έτσι το φαινόμενο της σύγκρουσης των
ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Σύγκρουση, η οποία όπως διαφάνηκε με την
μετάβαση απότην παραδοσιακή ατομικιστική νομική θεωρία στον κοινωνικό ανθρωπισμό δεν
μπορεί να είναι τίποτα άλλο από πραγματική σύγκρουση δικαιωμάτων. Καθώς η
εξισορρόπηση των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων δεν είναι πάντα εφικτή από τους
ίδιους φορείς των δικαιωμάτων, εναπόκειται στο δίκαιο να υλοποιήσει την αποστολή του, η
οποία συνίσταται στην άρση της εν λόγω σύγκρουσης. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί τη
μέθοδο της στάθμισης συμφερόντων σε κάθε in concreto περίπτωση, η οποία βασίζεται στη
συνεκτιμηση όλων των ιδιαιτέρων συνθηκών και δεδομένων κάτω απο τις οποίες προκύπτει η
σύγκρουση. Η δυσκολία και ίσως το ανέφικτο της απομάκρυνσης υποκειμενικών κρίσεων από
την εφαρμογή της μεθόδου στάθμισης συμφερόντων καθιστά ορθή τη συμπλήρωση της με
αντικειμενικά κριτήρια και με άλλες αρχές.
|