Περίληψη Το άρθρο 19 του Συντάγματος που προστατεύει την επικοινωνία και ιδίως έναν ειδικότερο τρόπο επικοινωνίας, το απόρρητο δηλαδή την από το Δίκαιο προστατευόμενη μυστικότητα της επικοινωνίας με οποιοδήποτε μέσο, αποτελεί μία από τις σπουδαιότερες διατάξεις του ελληνικού Συντάγματος, αλλά και ένα πεδίο συνεχών προβληματισμών λόγω των φαινομένων καταχρηστικής εφαρμογής που παρατηρούνται συχνά. Η εμπιστευτική ανταλλαγή μηνυμάτων αποτελεί ένα δικαίωμα απόλυτα απαραβίαστο που απολαμβάνει κάθε φυσικό και νομικό πρόσωπο και στρέφεται έναντι κρατικών οργάνων και ιδιωτών. Μόνο για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων είναι δυνατή η μη δέσμευση της δικαστικής αρχής από το απόρρητο. Πρόκειται δηλαδή για μία εννοιολογική οριοθέτηση του εν λόγω δικαιώματος, καθώς οι δύο οιονεί περιορισμοί σε καμμία περίπτωση δεν αποτελούν μυστική νόμιμη επικοινωνία. Επίσης με τη παρ.2 επιτάσσεται η νομοθετική πρόβλεψη για τη συγκρότηση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών με σκοπό την προστασία του απορρήτου και την επιβολή κυρώσεων σε περιπτώσεις παραβίασης του. Τέλος, με την παράγραφο 3 του άρθρου 19 που προστέθηκε με την αναθεώρηση του 2001 προβλέφθηκε η απαγόρευση της χρήσης αποδεικτικών μέσων που αποκτήθηκαν κατά παράβαση των άρθρων 9, 9Α και 19. Τόσο η θεωρητική όσο και η νομοθετική και η νομολογιακή αντιμετώπιση της χρήσης παρανόμως κτηθέντων αποδεικτικών μέσων αποτελεί ένα ενδιαφέρον ζήτημα που μέχρι και σήμερα δημιουργεί αμφιβολίες, προβλήματα και αντιδράσεις.

7.Συμπέρασμα Η ιδιοκτησία αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά ατομικά δικαιώματα γι\' αυτό τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς είναι από τα πρώτα που θεμελιώνονται συνταγματικά. Προστατεύεται τόσο ως ατομικό δικαίωμα όσο και ως θεσμός. Φορείς του δικαιώματος μπορούν να είναι τα φυσικά αλλά και τα νομικά πρόσωπα. Στο άρθρο 17 του Συντάγματος όπου κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα της ιδιοκτησίας κατά την ορθότερη άποψη, που υιοθετείται προσφάτως και από την νομολογία, βρίσκουν συνταγματική προστασία όλα τα περιουσιακής φύσεως δικαιώματα, εμπράγματα και ενοχικά. Όπως κάθε δικαίωμα, η ιδιοκτησία υπόκειται σε γενικές οριοθετήσεις, ανάμεσα στις οποίες διακρίνεται η ρήτρα του γενικού συμφέροντος και σε περιορισμούς που εισάγονται στο πλαίσιο μερικότερων έννομων σχέσεων. Στέρηση της ιδιοκτησίας με προσβολή του πυρήνα του δικαιώματος, είναι δυνατή μόνο κατά τους όρους που ορίζει το Σύνταγμα με κυριότερη περίπτωση αυτή της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Ιδιαίτερες περιπτώσεις αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ή και περιορισμών είναι δυνατόν να βρεθούν σε πολλές άλλες διατάξεις του ισχύοντος Συντάγματος.