Περίληψη:
Περίληψη
Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος είναι αρχή που έχει κατοχυρωθεί
συνταγματικά και βρίσκει νομικό έρεισμα όχι μόνο στον ελληνικό ΑΚ,
αλλά και σε άλλες έννομες τάξεις, από τις οποίες μάλιστα, ο Έλληνας
νομοθέτης δημιούργησε τη διάταξη 281ΑΚ. Επίσης έχει καθιερωθεί και
σε συμβάσεις του διεθνούς δικαίου αλλά και στο ευρωπαϊκό κοινοτικό
δίκαιο ( άρθρο 17 ΕΣΔΑ και Σχ. Ευρ.Συντ Ι Ι-114).
Η κατάχρηση δικαιώματος (Σ25 παρ. 3) συνιστά υπέρβαση των νομίμων
ορίων άσκησης του δικαιώματος, ο καταχρώμενος δεν εκπίπτει από το
δικαίωμά του, αλλά απλώς του αφαιρείται η συνταγματική προστασία στη
συγκεκριμένη περίπτωση. Η δραστηριότητα καταλήγει να είναι παράνομη
και όχι το δικαίωμα.
Επιπλέον, η απαγόρευση κατάχρησης συνιστά οριοθέτηση και όχι
περιορισμό, καθώς μαζί με τα χρηστά ήθη αποτελούν την οριοθετική
ρήτρα της χρηστότητας.
Η διάταξη δεν περιέχει κυρώσεις γι’ αυτό έχει επικριθεί από πολλούς,
εκτός των άλλων, ως «ατελής διάταξη».
Το άρθρο 281ΑΚ εξειδικεύει τη συνταγματική επιταγή ενώ χρησιμοποιεί
τις έννοιες της «καλής πίστης», των «χρηστών ηθών» και του
«κοινωνικού ή οικονομικού σκοπού του δικαιώματος».
Εφαρμόζεται σε δικαιώματα που πηγάζουν από κανόνες δημόσιας τάξης.
Κατά πολλούς, συγκρίνοντας τις διατάξεις καταλήγουμε στο συμπέρασμα
ότι έχουμε δύο εντελώς ανόμοιες περιπτώσεις, αρκετοί, όμως, είναι κι
εκείνοι που ισχυρίζονται ότι το ΑΚ281 εφαρμόζεται παντού και σε όλους
τους κλάδους του δικαίου.
|