Περίληψη:
Η παρούσα εργασία έχει ως αντικείμενο το δικαίωμα του
συνέρχεσθαι σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Αρχικά παρουσιάζεται η
νομική του κατοχύρωση σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Οριοθετείται από
την §1 του άρθρου 11 του Συντάγματος και περιορίζεται από την §2, ενώ
ρυθμίζεται και από το Ν.Δ. 794/1971. Συνίσταται στη συγκέντρωση
πολλών προσώπων σε εκ των προτέρων καθορισμένο τόπο και χρόνο για
την επίτευξη ορισμένου σκοπού. Το θεμελιώδες αυτό δικαίωμα έχει
συλλογικό χαρακτήρα, αμυντικό περιεχόμενο και μεικτή φύση, διότι
είναι συγχρόνως ατομικό και πολιτικό δικαίωμα. Έχει ως κύριο αποδέκτη
το Κράτος, ενώ γίνεται δεκτό ότι αναπτύσσει και έμμεση τριτενέργεια.
|