Η Ευρωπαϊκή Ένωση τα πρώτα πενήντα χρόνια ζωής της λειτουργούσε μέσα από την ανάθεση σε αυτήν κυριαρχικών δικαιωμάτων από τα κράτη μέλη. Με αυτό τον τρόπο το ευρωπαϊκό δίκαιο υπήρξε μέχρι σήμερα υποσυνταγματικό, αλλά υπέρ νομοθετικό. Σήμερα, μισό αιώνα μετά η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει ένα ακόμη βήμα μείζονος σημασίας. Εγκαταλείπει τη μορφή του διακρατικού οργανισμού, για να πάρει εκείνη του ομοσπονδιακού κράτους. Πλέον η ενωμένη Ευρώπη θα έχει το δικό της Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Μία ακόμη τομή, πέραν της μετεξέλιξής της σε ομοσπονδιακό κράτος, είναι η αναστροφή της μέχρι σήμερα υπάρχουσας σχέσης μεταξύ κοινοτικού δικαίου και εσωτερικής έννομης τάξης των κρατών μελών. Σε αντίθεση με πριν, το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα θα υπερισχύει πλέον των εθνικών συνταγμάτων, θα γίνει suprema lex και θα αποτελέσει το μέσο για την πραγματική αλλαγή της νομικής φύσης της Ένωσης.