Περίληψη:
Σε αυτήν την εργασία πραγματοποιήθηκε αρχικά μία προσέγγιση των
συνταγματικών δικαιωμάτων,τόσο ως προς την έννοια,όσο και ως προς το
περιεχόμενο και τη μορφή τους.Αφού παρουσιάστηκαν διάφορες θεωρητικές
προσεγγίσεις,αναλύθηκε τόσο η εφαρμογή όσο και η σύγκρουσή τους,ώστε να
οδηγηθούμε στην ανάγκη άρσης της και ανεύρεσης μεθόδων πρόσφορων για
αυτό.Από αυτές πιο επαρκής και αποτελεσματική κρίθηκε αυτή της πρακτικής
εναρμόνισης,στην εφαρμογή της οποίας δόθηκε και ιδιαίτερη σημασία.
Όπως προκύπτει και από τα παραπάνω λεχθέντα, η σύγκρουση των δικαιωμάτων
μπορεί να αρθεί με δύο τρόπους,με την πραγματοποίηση μιας στάθμισης ή με την
πρακτική εναρμόνιση.Η μέθοδος της στάθμισης αντιμετωπίζει τα δικαιώματα σαν
αντικρουόμενα βάρη,που μπορούν να «ζυγιστούν» προκειμένου να εντοπιστεί το
περισσότερο βαρύνον.Παραβλέπει έτσι την τυπική ισοδυναμία όλων των
συνταγματικών διατάξεων.Αντίθετα,πιο επιστημονική κρίνεται η μέθοδος της
πρακτικής εναρμόνισης,η οποία επιχειρεί την θεσμική προσαρμογή του δικαιώματος
15
εντός του θεσμού στον οποίο αυτό εφαρμόζεται,οδηγώντας έτσι σε σαφώς ορθότερες
και επιεικέστερες λύσεις.
|