Περίληψη:
Η θρησκευτική ελευθερία, όντας προέκταση της προσωπικής ελευθερίας και μορφή
της γενικότερης πνευματικής ελευθερίας, θεωρήθηκε ρίζα των ατομικών ελευθεριών
και κατοχυρώνεται ρητά στο α.13 Σ , στο α. 9 ΕΣΔΑ καθώς και σε διεθνές επίπεδο. Ο
γάμος προστατεύεται ρητώς από το Σύνταγμα στο α. 21 Σ και μέσω του
απαραβίαστου της οικογενειακής ζωής όπως ορίζεται στο α.9 Σ.Η κατοχύρωση είναι
θεσμική και για τις δύο έννοιες. Το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας
δημιουργεί προβλήματα κατά την εφαρμογή του στο θεσμό του γάμου. Η
προβληματική εστιάζεται στον τύπο , την ιερολογία , την αρμοδιότητα προς σύναψη
γάμου, κατά τη διάρκεια αυτού και κατά τη λύση του, ειδικά στις περιπτώσεις των
θρησκευτικών μειονοτήτων και κυρίως λόγω επιρροής της επικρατούσας
θρησκείας .Η αντιμετώπιση κάθε περίπτωσης επέβαλε το σεβασμό και την
προστασία τόσο της θρησκευτικής ελευθερίας όσο και του θεσμού του γάμου.
|