Περίληψη:
Ιθαγένεια είναι ο δημοσίου δικαίου δεσμός ενός ατόμου
προς την πολιτεία στο λαό της οποίας ανήκει. Η ιθαγένεια αποτελεί η
ίδια το αντικείμενο ενός ατομικού δικαιώματος, του δικαιώματος της
ιθαγένειας. Η ιθαγένεια προϋποθέτει πραγματικό και αποτελεσματικό
δεσμό του ατόμου με το κράτος. Κατοχύρωση του δικαιώματος της
ιθαγένειας συναντάμε στο Διεθνές Σύμφωνο περί Ατομικών
Δικαιωμάτων, καθώς και στο άρθρο 15 της Οικουμενικής Διακήρυξης
των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το δίκαιο της ιθαγένειας αποτελεί
αποκλειστική αρμοδιότητα κάθε πολιτείας. Φορείς του δικαιώματος
της ιθαγένειας είναι κατά κυριολεξία μόνο τα φυσικά πρόσωπα.
Απώλεια του δικαιώματος της ιθαγένειας μπορεί να επέλθει μόνο στις
περιπτώσεις που αναφέρει ρητά το άρθρο 4 § 3 εδ. β΄ του
Συντάγματος, καθώς και στις περιπτώσεις που ορίζει ο Ν.
3284/2004. Η αφαίρεση ή η απώλεια της ιθαγένειας έχει ως
συνέπεια την έκπτωση από το δικαίωμα, αποτελεί δηλαδή κατάργηση
και όχι περιορισμό δικαιώματος. Αν αφαιρεθεί το δικαίωμα της
ιθαγένειας, επέρχεται και η αφαίρεση όλων εκείνων των
συνταγματικών δικαιωμάτων που συνδέονται άρρηκτα με αυτήν,
πολιτικών ή μη.
|