Περίληψη:
Η ιδιωτική ζωή, την οποία ο άνθρωπος εκλάμβανε αρχικά ως απλή ανάγκη απομόνωσης του, αναγνωρίστηκε ως αυτοτελές δικαίωμα άξιο προστασίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Η διατύπωση πλήρους ορισμού είναι ιδιαίτερα δυσχερής, καθώς δεν είναι ξεκάθαρα τα κριτήρια με βάσει τα οποία στοιχειοθετείται η έννοια της ιδιωτικής ζωής. Πρόκειται πάντως για μια μερικότερη περιοχή της ζωής του ανθρώπου, στο πλαίσιο της οποίας αυτός εκδηλώνει την ατομικότητα του. Μπορεί να προσδιοριστεί σε συνάρτηση προς το ίδιο το άτομο, την οικογένεια, τη σεξουαλική ζωή, το γάμο, την παιδική ηλικία, την κατοικία, την επικοινωνία και προστατεύεται στο πλαίσιο των άρθρων 9, 19 και 21 του Συντάγματος. Τέλος, η προστασία της ιδιωτικής ζωής συνδέεται με τη διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων του ατόμου και την αντιμετώπιση των προσβολών που προέρχονται από τον τύπο.
|