Περίληψη:
Η Δημοκρατία κατά το πέρασμα των αιώνων έχει προσλάβει διάφορες μορφές. Ξεκίνησε από άμεση, προχώρησε σε έμμεση και στις μέρες μας χαρακτηρίζεται ως μικτή. Η έμμεση ή αντιπροσωπευτική Δημοκρατία έχει ως βασική αρχή της την αντιπροσώπευση, δηλαδή την πλήρη αντικατάσταση του λαού απ’ τους αντιπροσώπους τους. Επειδή ο λαός θεωρείται ανίκανος, η άσκηση του δικαιώματος της εξουσίας παραχωρείται απ’ τον νόμο στους αντιπροσώπους. Μάλιστα, εκείνοι δεν δεσμεύονται απ’ τη θέληση του λαού, αλλά αποφασίζουν ελεύθερα με βάση τη συνείδησή τους. Αντίθετα, στη σύγχρονη μορφή της Δημοκρατίας ο λαός αντιμετωπίζεται ως ανώτερος των οργάνων της εξουσίας. Εκείνος δίνει τις εντολές και οι εκπρόσωποι του τις μεταφέρουν στη Βουλή και στην κυβέρνηση. Έτσι, στην εκπροσώπηση ενώ ο λαός είναι στην λήψη των αποφάσεων τυπικά απών, ουσιαστικά συμμετέχει σ’ αυτές μέσω των εκπροσώπων που ο ίδιος επιλέγει στο πλαίσιο των κομμάτων και των εκλογών. Συμπερασματικά, η αντιπροσώπευση και η εκπροσώπηση είναι εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες. Πάντα όμως η εκπροσώπηση θα θεωρείται ορθότερη και πιο κοντά στο πλαίσιο της Δημοκρατίας.
|