Περίληψη:
Το άρθρο 16 του ελληνικού συντάγματος κατοχυρώνει την ελευθερία της τέχνης, της επιστήμης, της διδασκαλίας και της έρευνας. Μέσα από κάποια αποσπάσματα της ελληνικής νομολογίας παρατηρούμε την εφαρμογή των διαταγμάτων του συντάγματος από τα ελληνικά δικαστήρια. Πιο συγκεκριμένα, η ακαδημαϊκή ελευθερία είναι ένα από τα βασικά ζητήματα που έχει απασχολήσει την ελληνική νομολογία, καθώς δεν μπορεί να νοηθεί σωστή λειτουργία ενός ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος χωρίς οι φορείς του να είναι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι από το ιδιωτικό συμφέρον. Ουσιώδες ζήτημα είναι επίσης η αναγνώριση τίτλων σπουδών ξένων πανεπιστημίων, ως ισοδύναμα με τα αντίστοιχα ελληνικά. Το ΔΙ.Κ.Α.Τ.Σ.Α. θέτει ορισμένα κριτήρια για μια τέτοιου είδους αναγνώριση. Η αναγνώριση τίτλων σπουδών από πανεπιστήμια του εξωτερικού με χώρα υποδοχής την Ελλάδα, δεν μπορούν να νοηθούν, διότι το σύνταγμα προβλέπει ότι η ανώτατη παιδεία παρέχεται στην Ελλάδα αποκλειστικά και μόνο από ιδρύματα που αποτελούν ΝΠΔΔ. Η τέχνη, είναι και αυτή ένα από τα βασικά στοιχεία της ανθρώπινης αξίας, το οποίο προστατεύεται από το άρθρο 16 του συντάγματος. Τέλος, τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα αποτελούν ΝΠΔΔ, με πλήρη αυτοδιοίκηση, αλλά παρόλα αυτά τελούν υπό την εποπτεία του κράτους. Οποιαδήποτε άρνηση του πανεπιστημίου για κρατική εποπτεία είναι παράνομη και αντισυνταγματική.
|