Περίληψη:
Όπως αναλύθηκε παραπάνω, τα θεµελιώδη συνταγματικά δικαιώµατα που απολαµβάνει ενα άτοµο µέσα στα πλαίσια µιας οργανωµένης κοινωνίας συχνά μπορεί να έρθουν σε σύγκρουση κατά την άσκησή τους, είτε στο πρόσωπο ενός φορέα(η αποκαλούμενη συρροή), είτε µεταξύ διαφόρων φορέων.
Έχοντας ως δεδομένο ότι όλα τα θεµελιώδη δικαιώµατα είναι ισότιµα µεταξύ τους και δεν υπόκεινται σε καµία ιεραρχική διάκριση, δύσκολα μπορούμε να συνάγουμε κάποιο προβάδισµα στη µεταξύ τους σύγκρουση.
Προκειµένου λοιπόν να αρθούν αυτές οι συγκρούσεις κατά την ενάσκησή τους και να εδραιωθεί κοινωνική ειρήνη, η νοµολογία έχει υιοθετήσει ορισµένες µεθόδους εξοµάλυνσης αυτών των συγκρούσεων και πρόκρισης εκείνου του δικαιώµατος που σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση εξυπηρετεί περισσότερο το δηµόσιο συµφέρον και την κοινωνική τάξη.
Μία τέτοια µέθοδος είναι και η στάθµιση των συµφερόντων που αναλύθηκε διεξοδικά ανωτέρω και αποτελεί εξειδίκευση της αρχής της αναλογικότητας. Βέβαια, η µέθοδος της στάθµισης των συµφερόντων δεν κρίνεται πάντα και ως η πιο κατάλληλη για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, καθώς ουσιαστικά παραχωρεί το προβάδισµα σε κάποιο δικαίωµα προκρίνοντάς το και ως το επικρατέστερο.
|