Περίληψη:
Το δίκαιο αλλοδαπών αποτελεί μέρος της έννομης τάξης και ρυθμίζει με κανόνες ουσιαστικού δικαίου τίς σχέσεις με στοιχεία αλλοδαπότητας. Ανήκει παραδοσιακά στον τομέα του εν ευρεία έννοια ιδιωτικού διεθνούς δικαίου αν και λόγω της φύσης του, εμφανίζει έντονη επιρροή κανόνων δημοσίου δικαίου. Οι κανόνες που διέπουν το δίκαιο αλλοδαπών πηγάζουν από το δημόσιο διεθνές και το εσωτερικό δίκαιο. Πιό συγκεκριμένα πηγές του είναι οι διεθνείς και ευρωπαικές συνθήκες, οι πανανθρώπινες αρχές για την διεθνή προστασία των δικαιωμάτων και της αξίας του ανθρώπου, συμβάσεις μεταξύ κρατών, οι εσωτερικοί νόμοι της χώρας, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις και φυσικά το Σύνταγμα. Ανάλογα με την δικαικη ισχύ οι διεθνείς και ευρωπαικές συνθήκες κυρωμένες με νόμο, οι ευρωπαικές οδηγίες και φυσικά το Σύνταγμα θέτουν τα άκρα όρια της δράσης που μπορεί να έχει ο νομοθέτης. Στην παρούσα έκθεση θα περιοριστούμε στην διερεύνηση βασικών αρχών του δικαίου αλλοδαπών σε τρεις βασικές κατηγορίες: τις διεθνείς και ευρωπαικές ρυθμίσεις, το Σύνταγμα και τα θεμελιώδη δικαιώματα και τους ελληνικούς νόμους. Τέλος θα γίνει μια ενδεικτική παράθεση σχετικής νομολογίας.
|