Περίληψη:
Ο διορισμός Υπηρεσιακών Κυβερνήσεων αποτελεί ελληνικό συνταγματικό έθιμο που εμφανίζεται στον ελληνικό πολιτικό χώρο ήδη από το 1867. Από το 1952 εφαρμόζεται επανειλημμένα στην πολιτική ζωή της χώρας και μέχρι το 1967. Από το 1974 και για τα επόμενα χρόνια ο θεσμός της Υπηρεσιακής Κυβέρνησης ουσιαστικά εγκαταλείπεται και εμφανίζεται μόνο με τη μορφή του διορισμού Υπηρεσιακών υπουργών και υφυπουργών στα εκάστοτε υπουργεία. Με την αναθεώρηση του 1986 ο θεσμός κατοχυρώνεται και συνταγματικά. Σήμερα, το ισχύον Σύνταγμα προβλέπει το διορισμό Υπηρεσιακής Κυβέρνησης στο άρθρο 37 παρ. 3 (εδ. γ) όσο το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής. Η Κυβέρνηση αυτή σχηματίζεται με πρωθυπουργό έναν από τους Προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων, ως έσχατη λύση στην περίπτωση που δεν κατορθωθεί σχηματισμός Κυβέρνησης πλειοψηφίας (εξαίρεση άρθρο 38 παρ.1 εδ.β) ή Οικουμενικής Κυβέρνησης. Ο διορισμός Υπηρεσιακής (εκλογικής) Κυβέρνησης αποβλέπει στη διεξαγωγή αδιάβλητων εκλογών.
|