Περίληψη:
Το ισχύον ελληνικό Σύνταγμα του 1975/1986/2001 κατοχυρώνει την αρχή της δικαστικής ανεξαρτησίας. Συγκεκριμένα, η αρχή της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης προκύπτει από το περιεχόμενο των διατάξεων 87 §§ 1,2 και 93 § 4 του Συντάγματος.
Ο συντακτικός νομοθέτης προβαίνει σε κατηγοριοποίηση της δικαστικής ανεξαρτησίας, την οποία διακρίνει σε λειτουργική και προσωπική.
Οι δικαστές απολαμβάνουν λειτουργική ανεξαρτησία. Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους.
Ο δικαστής δεν εξαρτάται από οποιονδήποτε παράγοντα κρατικό ή εξωκρατικό.
Ωστόσο, οι απλές, άνευ δεσμευτικού χαρακτήρα επιδράσεις που αυτός δέχεται λόγω της ίδιας της κοινωνικής του συνύρπαξης, δεν συνιστούν «εξάρτηση».
Η δικαστική ανεξαρτησία είναι κατά πρώτον ανεξαρτησία έναντι του κράτους, στο οποίο βρίσκεται και η ίδια ενσωματωμένη, δηλαδή έναντι των άλλων εξουσιών αλλά και αυτής της ίδιας.
|