Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το πανεπιστημιακό άσυλο δε μνημονεύεται ρητά στο ελληνικό
Σύνταγμα . Αποτελεί απόρροια δύο άλλων συνταγματικά
κατοχυρωμένων αρχών : της πανεπιστημιακής αυτοτέλειας (16§5 Σ)
και προέκταση της ακαδημαϊκής ελευθερίας (16§1 Σ) . Με αυτό ,
λοιπόν , το σκεπτικό , ο εν λόγω θεσμός ίσχυε εθιμικά , όπως
μαρτυρούν και τα προγενέστερα ελληνικά συντάγματα , πολύ πριν
κατοχυρωθεί νομοθετικά με το νόμο 1268/1982 , στον οποίο
αναφέρονται ο σκοπός κατοχύρωσης του ασύλου , το περιεχόμενο , η
έκταση , οι περιπτώσεις άρσης του καθώς και η ειδική επιτροπή που
είναι υπεύθυνη για αυτό . Συμπληρωματικά , λειτουργεί και το άρθρο
334§3 Π.Κ. περί διατάραξης οικιακής ειρήνης , ενώ παράλληλα
ισχύει και ο αντίστοιχος νόμος για τα Τ.Ε.Ι. (Ν.1404/1983) . Παρά τις
εγγυήσεις , όμως , που παρέχει ο σχετικός νόμος , ο θεσμός του
ασύλου φαίνεται στις μέρες μας , ανοχύρωτος , όπως μαρτυρούν και
τα παραδείγματα που αναφέρονται στην καταστρατήγησή του με
αποτέλεσμα να κρίνεται αναγκαίος και επιτακτικός ο επαναπροσδιορισμός της έννοιας .
|