Περίληψη:
Η διάλυση της Βουλής διακρίνεται σε τακτική και έκτακτη ανάλογα με το χρόνο λήξης της βουλευτικής περιόδου. Μία μορφή έκτακτης διάλυσης είναι η κοινοβουλευτική ένεκα και χάριν του κοινοβουλευτικού συστήματος, η οποία συμπορεύεται με την όλη εξέλιξή του μέχρι τη σημερινή του μορφή. Με βάση το λόγο διάλυσης διακρίνεται σε διάλυση για αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης και για κυβερνητική αστάθεια. Η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης επέρχεται στην περίπτωση της αδυναμίας συγκέντρωσης της πλειοψηφίας των βουλευτών και είναι υποχρεωτικός λόγος διάλυσης της βουλής. Προϋποθέσεις διάλυσης είναι η παραίτηση ή η καταψήφιση της κυβέρνησης, η διερευνητική διαδικασία και το στάδιο διάλυσης, όπου διακριβώνεται η έλλειψη δεδηλωμένης, η απαλλαγή της κυβέρνησης από τα καθήκοντά της, η ανάδειξη οικουμενικής ή υπηρεσιακής προεκλογικής κυβέρνησης, η προσυπογραφή και η έκδοση διατάγματος διάλυσης. Η διάλυση της Βουλής για αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης δεν έχει χρονικό περιορισμό αλλά είναι δυνατή οποτεδήποτε. Πάντως προς χάριν της κοινωνικής γαλήνης θα πρέπει να επιδιώκεται η πολιτική σταθερότητα μέσα από την ουσιαστική υπηρέτηση των συνταγματικών και κοινοβουλευτικών θεσμών. Παράδειγμα τέτοιας διάλυσης ήταν η κυβέρνηση Τζαννετάκη τον Οκτώβριο του 1989.
|