Περίληψη:
Η κατοχύρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων υπήρξε σταθμός στην ιστορία όχι μόνο του ελληνικού λαού, αλλά και όλων των άλλων . Με την κατοχύρωσή τους η κρατική εξουσία δεν είναι πια ανεξέλεγκτη και η δράση της περιορίζεται μέσα στα όρια που της θέτει το Σύνταγμα.
Μετά από αιματηρές προσπάθειες χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων τα θεμελιώδη δικαιώματα καταγράφονται για πρώτη φορά στη Magna Charta το 1912, για να φτάσουμε στην πρώτη συνταγματική κατοχύρωση τους στο Σύνταγμα των Η.Π.Α το 1787.
Στην Ελλάδα ο ελληνικός λαός ψήφιζε Συντάγματα, όπου κατοχύρωνε τις ατομικές ελευθερίες ήδη από τον πρώτο χρόνο της ελληνικής επανάστασης (Σύνταγμα της Επιδαύρου).Το σύγχρονο ελληνικό Σύνταγμα κατοχυρώνει πολλά διαφορετικά και πιο συγκεκριμένα θεμελιώδη δικαιώματα προκειμένου να μην αφήσει καμία πτυχή της ανθρώπινης αξίας απροστάτευτη. Γεννιέται όμως έτσι, ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, αυτό της συρροής των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τι συμβαίνει, δηλαδή, όταν μία ανθρώπινη συμπεριφορά μπορεί να υπαχθεί στο προστατευτικό πεδίο περισσότερων από μίας προστατευτικών διατάξεων. Η μελέτη αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων έδειξε, πως η ελληνική νομολογία δεν αντιμετωπίζει το ζήτημα διαζευκτικά και δεν αποκλείει καμία διάταξη από την εφαρμογή της. Αντίθετα συνθέτει τις περισσότερες συνταγματικές ρυθμίσεις σε μία ενιαία ρύθμιση. Σκοπός των συνταγματικών διατάξεων είναι η προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου• είναι, λοιπόν, βέβαιο πως μία συνθετική ερμηνεία εξυπηρετεί καλύτερα από κάθε άλλη τον σκοπό αυτό.
|