Περίληψη:
Πρόσφυγας ορίζεται το φυσικό πρόσωπο που έχει χαρακτηριστεί ως τέτοιο βάσει ειδικών ad hoc συνθηκών, καθώς και κάθε πρόσωπο το οποίο εξαναγκάζεται λόγω δικαιολογημένου φόβου να βρεθεί εκτός συνόρων του τόπου ιθαγένειάς (υπηκοότητάς του) ή του τόπου της συνήθους εγκατάστασής του εξαιτίας των γλωσσικών, θρησκευτικών, φυλετικών ή πολιτικών διαφορών του με την εκεί εξουσία.
Νομοθετικά το πρόβλημα των προσφύγων, που είναι σήμερα από τα σοβαρότερα της διεθνούς κοινωνίας και πολιτικής, λύνεται με κανόνες Διεθνούς και Εσωτερικού Δικαίου. Εξ επόψεως Διεθνούς Δικαίου τα σχετικά ζητήματα αντιμετωπίζονται τόσο με ad hoc συμβάσεις όσο και βάσει αποφάσεων – διατάξεων της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, του οποίου η Ύπατη Αρμοστεία Προσφύγων έχει παραρτήματα στις χώρες – μέλη. Εξ επόψεως Εσωτερικού Δικαίου, το προσφυγικό ζήτημα αντιμετωπίζεται δια της των Διεθνών επί τούτου συνθηκών και με εθνικά νομοθετήματα.
Στην Ελλάδα, που αντιμετωπίζει τα τελευταία τρία χρόνια κύματα «προσφύγων», κυρίως Αλβανών, ψηφίστηκε και ισχύει ο νόμος 1975 της 22. 11/4.12.1991 περί εισόδου, εξόδου, παραμονής, εργασίας, απέλασης και αλλοδαπών, καθώς και περί αναγνωρίσεως προσφύγων. Ο νόμος αυτός αφορά μόνο πρόσωπα που καταφεύγουν στην Ελλάδα από εκτός ΕΟΚ χώρες και περιέχει ειδικές διατάξεις(άρθρα 24,25 κυρίως) περί αναγνωρίσεως –κατόπιν σχετικής αιτήσεως- και περιθάλψεως προσφύγων.
|