|
Βρέθηκαν συνολικά
8 εγγραφες. Παρουσιάζονται οι εγγραφές 1 εως 8. |
|
προηγούμενη
-
επόμενη
σελίδα |
Βογιατζή Όλγα
«Το απαραβίαστο της ανθρώπινης αξίας,
ως γενικής συνταγματικής αρχής της ελληνικής έννομης τάξης»
[Μεταπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 506 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Αξία Ανθρώπινη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=506 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η προσέγγιση της ανθρώπινης αξίας (άρθρο 2 παρ. 1 Συντάγματος) ως γενικής καταστατικής αρχής της εννόμου τάξεως. Το απαραβίαστο της ανθρώπινης αξίας αποτελεί την υπέρτατη, την ύψιστη γενική συνταγματική αρχή - στα πλαίσια της νέας έννομης τάξης του κοινωνικού ανθρωπισμού και της, συνακολούθως, σύγχρονης έννοιας του Συντάγματος, ως καθολικού ρυθμιστή της ανθρώπινης ζωής – της οποίας το ρυθμιστικό πεδίο εκτείνεται στις σχέσεις κράτους- πολιτών και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Το απαραβίαστο της ανθρώπινης αξίας και, επομένως, των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που την εξειδικεύουν, αποτελεί θεμελιώδη συνταγματική αρχή, την καταστατική αρχή της έννομης τάξης. Σημειωτέον δε είναι ότι δεν χωρεί παραίτηση του ανθρώπου από τη συνταγματική προστασία της αξίας του. Η κατοχύρωση της αξίας του ανθρώπου κηρύσσεται απαραβίαστη. Το άρθρο 2 παρ. 1 θεσπίζει την υποχρέωση των ανθρώπων να σέβονται, αλλά, και την υποχρεώση του κράτους να σέβεται και να προστατεύει την ανθρώπινη αξία.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία
-
|
Βογιατζή Όλγα
«Ευρωπαϊκό Σύνταγμα – το συνταγματικό θεμέλιο προσχώρησης της Ισπανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση» [Μεταπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 505 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Διαφορές Διοικητικές Ουσίας -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=505 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στην παρούσα εργασία αναπτύσσεται η ιστορική πορεία της ΕΕ, ήδη από την ίδρυσή της, που έχει ως στόχο την ευρωπαϊκή της ολοκλήρωση και τη δημιουργία μίας πολιτικής ένωσης, ενός κράτους ομοσπονδιακής υφής, που θα επιτευχθεί με τη θέσπιση του πρώτου Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Επιπλέον, αναλύεται το άρθρο 93 του ισπανικού Συντάγματος -αντίστοιχου με το άρθρο 28 παρ. 2,3 του ελληνικού-, που απετέλεσε το συνταγματικό θεμέλιο ένταξης της Ισπανίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Σημειωτέον δε είναι, ότι η Ισπανία, εισήγαγε στο Σύνταγμά της την εν λόγω ειδική διάταξη, ακριβώς με την προοπτική προσχώρησής της στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Η υπο κρίση διάταξη επιτρέπει τη σύναψη συμφωνιών, με τις οποίες θα ανατίθεται σε διεθνή οργανισμό ή οργάνωση η άσκηση αρμοδιοτήτων, που πηγάζουν από το Σύνταγμα. Κρίσιμη είανι και μία απόφαση του Ισπανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, που κλήθηκε να γνωμοδοτήσει αν το νέο άρθρο 8 Β της ΣΕΕ αντίκειται στο άρθρο 13 παρ. 2 του Ισπανικού Συντάγματος του 1978. Το Δικαστήριο έκρινε, ότι της αναγνώρισης και του παθητικού εκλογικού δικαιώματος, μέσω της κύρωσης μίας Συνθήκης που εμπεριέχει αυτό, πρέπει να προηγηθεί συνταγματική αναθεώρηση, κατά τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 166 επ. του Ισπανικού Συντάγματος, ενώ το άρθρο 93 δεν αποτελεί νόμιμη οδό για μια υπονοούμενη ή σιωπηρή αναθεώρηση του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, υποστηρίζεται η άποψη, ότι το άρθρο 93 του Ισπανικού Συντάγματος, με την ερμηνεία που του έχει δοθεί, δεν αφήνει περιθώριο προσχώρησης σε ένα ευρωπαϊκό κράτος με ομοσπονδιακή υφή, προοπτική που διαφαίνεται με την ψήφιση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία -
|
Βογιατζή Όλγα
«Απόφαση υπ’ αριθμ. 2702/1987 ΣτΕ – Θεσμική εφαρμογή θεμελιωδών δικαιωμάτων»
[Μεταπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 504 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Καθεστώς -Παιδεία -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=504 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
I. ΕΝΝΟΙΑ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
II. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΘΕΜΕΛΙΩΔΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ 2702/1987 ΤΟΥ ΣτΕ
A. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
B. ΝΟΜΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
Γ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία -
|
Βογιατζή Όλγα
«ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ –
ΑΡΘΡΟ 93 ΙΣΠΑΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ 27.12.1978 ΩΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗΣ»
[Μεταπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 503 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Διαφορές Διοικητικές Ουσίας -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=503 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Αντικείμενο της παρούσας ανάπτυξης αποτελεί η ανάλυση του άρθρου 93 του ισπανικού Συντάγματος -αντίστοιχου με το άρθρο 28 παρ. 2,3 του ελληνικού-, που απετέλεσε το συνταγματικό θεμέλιο ένταξης της Ισπανίας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Σημειωτέον δε είναι, ότι η Ισπανία, εισήγαγε στο Σύνταγμά της την εν λόγω ειδική διάταξη, ακριβώς με την προοπτική προσχώρησής της στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Η υπο κρίση διάταξη επιτρέπει τη σύναψη συμφωνιών, με τις οποίες θα ανατίθεται σε διεθνή οργανισμό ή οργάνωση η άσκηση αρμοδιοτήτων, που πηγάζουν από το Σύνταγμα. Κρίσιμη είανι και μία απόφαση του Ισπανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, που κλήθηκε να γνωμοδοτήσει αν το νέο άρθρο 8 Β της ΣΕΕ αντίκειται στο άρθρο 13 παρ. 2 του Ισπανικού Συντάγματος του 1978. Το Δικαστήριο έκρινε, ότι της αναγνώρισης και του παθητικού εκλογικού δικαιώματος, μέσω της κύρωσης μίας Συνθήκης που εμπεριέχει αυτό, πρέπει να προηγηθεί συνταγματική αναθεώρηση, κατά τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 166 επ. του Ισπανικού Συντάγματος, ενώ το άρθρο 93 δεν αποτελεί νόμιμη οδό για μια υπονοούμενη ή σιωπηρή αναθεώρηση του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, υποστηρίζεται η άποψη, ότι το άρθρο 93 του Ισπανικού Συντάγματος, με την ερμηνεία που του έχει δοθεί, δεν αφήνει περιθώριο προσχώρησης σε ένα ευρωπαϊκό κράτος με ομοσπονδιακή υφή, προοπτική που διαφαίνεται με την ψήφιση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία -
|
Βογιατζή Όλγα
«Ερμηνεία του άρ. 22 παρ. 5 Σ βάσει των γνωστών μεθόδων ερμηνείας »
[Μεταπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 502 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Κοινωνική Ασφάλιση, βλ. Ασφάλιση Κοινωνική -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=502 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στην παρούσα εργασία γίνεται μία προσέγγιση του περιεχομένου του δικαιώματος κοινωνικής ασφάλισης, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 22 παρ. 5 του ελληνικού Συντάγματος, μέσω της χρήσης των μεθόδων ερμηνείας που μας παράσχει η μεθοδολογία του δικαίου, προσαρμοσμένων φυσικά στην ιδιαίτερη φύση της ερμηνείας που προσιδιάζει στις συνταγματικές διατάξεις. Μέσα από τις μεθόδους ερμηνείας, και δή μέσω της λογικής και συστηματικής μεθόδου, διαγράφεται ο σύγχρονος ρόλος και έννοια της κοινωνικής ασφάλισης. Ο θεσμός εξελίσσεται σε ευρύτερη μορφή προστασίας, όπου παρατηρείται διεύρυνση του ρόλου της, επέκταση τόσο του υλικού όσο και του προσωπικού πεδίου εφαρμογής της. Η κοινωνική ασφάλιση καθίσταται ένα ολοκληρωμένο σύστημα κοινωνικής προστασίας.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία -
|
Βογιατζή Όλγα
«Η αρχή του απαραβιάστου της ανθρώπινης αξίας στην ελληνική νομολογία. Σκέψεις με αφορμή την Α.Π. 1753/1983 (Α΄Τμ.)» [Μεταπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 501 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Αξία Ανθρώπινη -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=501 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Περιεχόμενο της παρούσας εργασίας είναι η νομολογιακή αντιμετώπιση της αρχής του απαραβιάστου της ανθρώπινης αξίας, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 2 παρ. 1 του ελληνικού Συντάγματος. Για το σκοπό αυτό επελέγη η υπ ‘αριθμ. 1753/1983 απόφαση του Αρείου Πάγου, που έκρινε το ζήτημα της προσωπικής κράτησης οφειλετών του Δημοσίου, ως μέσον αναγκαστικής εκτέλεσης, κατά τις διατάξεις του ΚΕΔΕ - όπως αυτό ίσχυε πριν απο τις διαδοχικές τροποποιήσεις του με τους ν. 1731/87, ν. 1858/1989, ν. 1867/89, ν. 2386/96, ν. 2579/98 ν. 2717/1999 και ν. 2873/2000. Προβλήθηκε από τον αναιρεσείοντα η αντίθεση της διάταξης του ΚΕΔΕ, που προβλέπει την προσωποκράτηση, προς ορισμένες συνταγματικές διατάξεις, μεταξύ των οποίων και το άρθρο 2 παρ. 1, που κατοχυρώνει το απαραβιάστο της ανθρώπινης αξίας. Καταλήγει στο συμπέρασμα, οτι η έκδοση εντάλματος προσωπικής κράτησης δεν αντίκειται στη συνταγματική αυτή διάταξη, παραθέτοντας μία λακωνική και ουδόλως πειστική αιτιολογία, κατά την οποία «το επιτρεπτόν ή μή της εν γένει προσωποκρατήσεως, ως θεσμού, δεν ρυθμίζεται ειδικώς υπ’ αυτής, αλλά υπ’άλλων διατάξεων αυτού (άρθρα 5 και 6 αυτού)».
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία
-
Νομολογία -
|
Βογιατζή Όλγα
Το Δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση κατά το Άρθρο 22 παρ. 5 Ελληνικού Συντάγματος του 1975/1986/2001
[Μεταπτυχιακή Εργασία]
|
Η δημοσίευση υπ' αριθμόν 440 προστέθηκε τον Ιούνιο του 2004.
Λήμματα: Κοινωνική Ασφάλιση, βλ. Ασφάλιση Κοινωνική -
Παραπομπή: www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=440 Προσοχή: προσωρινή παραπομπή - η βάση θα μεταφερθεί άμεσα (μόλις λήξει η δοκιμαστική λειτουργία) σε υπολογιστή του Πανεπιστημίου Αθηνών |
Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το άρθρο 22 παρ. 5 του Συντάγματος κατοχυρώνει την κοινωνική ασφάλιση ως θεσμό, ως αντικειμενική αρχή του δικαίου, από την οποία απορρέει το κοινωνικό δικαίωμα για κοινωνική ασφάλιση. Προστατευόμενο αγαθό είναι η ανθρώπινη υπόσταση. Ως εκ τούτου, η κοινωνική ασφάλιση, δεν είναι παρεπόμενο της εν ευρύτητα νοουμένης εννοίας της εργασίας, πόσο μάλλον της εξαρτημένης εργασίας, παρά τη ρητή πρόβλεψη στο συνταγματικό κείμενο (άρθρο 22 παρ. 5). Φορείς του, συνεπώς, είναι αφενός μεν όλοι οι εργαζόμενοι, ανήλικοι και ενήλικοι αλλοδαποί και ημεδαποί, αφετέρου δε , υπό την καθοριστική επίδραση της αρχής του κοινωνικού κράτους (άρθρο 25 του Συντάγματος), όλοι εκείνοι που χρήζουν αρωγής κοινωνικής, όπως οι ανάπηροι και οι γέροντες, αδιάφορα αν ασκούν ή όχι ορισμένο επάγγελμα. Αποδέκτης του δικαιώματος είναο το Κράτος, από το οποίο οι φορείς αξιώνουν θετική παροχή (facere). Οι κυριότεροι ασφαλιστικοί κίνδυνοι, τους οποίους καλύπτει ο θεσμός της κοινβωνικής ασφάλισης είναι το γήρας, ο θάνατος, η ασθένεια, το εργατικό ατύχημα κ.ά. Στην ελληνική θεωρία γίνεται δεκτό, ότι το κοινωνικό δικαίωμα για ασφάλιση θεμελιώνει ένα σχετικό κοινωνικό κεκτημένο, με την έννοια ότι, από τη στιγμή που ο κοινός νομοθέτης υλοποιήσει το περιεχόμενο ορισμένου κοινωνικού δικαιώματος εμποδίζεται πλέον να το καταργήσει ολοκληρωτικά και αυθαίρετα, επιτρέπεται εντούτοις, να το περιορίσει. Η συνταγματική κατοχύρωση της κοινωνικής ασφάλισης ως θεσμού σημαίνει, ότι καλύπτεται η ουσία του θεσμού, οι βασικές αρχές του, στις οποίες εμπίπτουν, μεταξύ άλλων, η αρχή της αναλογίας εισφορών και παροχών, η καθολική κάλυψη του εργαζόμενου πληθυσμού και ο υποχρεωτικός και δημόσιος χαρακτήρας της κοινωνικής ασφάλισης. Αγώγιμη αξίωση του ατόμου κατά του Κράτους για καθορισμένη κατά το είδος και τη διάρκειά της παροχή δεν μπορεί να θεμελιωθεί. Το κοινωνικό δικαίωμα για ασφάλιση μπορεί να δώσει έρεισμα για τον περιορισμό άλλων συνταγματικών δικαιωμάτων. Τέλος, γίνονται δεκτοί περιορισμοί της ευρείας ελευθερίας του κοινού νομοθέτη να διαμορφώνει το περιεχόμενο της κοινωνικής ασφάλισης, οι οποίοι απορρέουν από τον ίδιο τον πυρήνα του δικαιώματος, από την αρχή της ισότητας και από διεθνή κείμενα δεσμευτικά για την Ελλάδα.
|
Πλήρες Κείμενο (σε Acrobat pdf) -
Περιεχόμενα -
Βιβλιογραφία -
Νομολογία
-
|
|