Περίληψη:
(Δ). ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κατά την ορθότερη και κρατούσα άποψη, το Σύνταγμα του 1975/1986/2001 δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ούτε οικονομικοπολιτικά ούτε κοινωνικοοικονομικά ουδέτερο. Ο Καταστατικός Χάρτης, ως συγκεκριμένη ιδρυτική και διαμορφωτική πράξη του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού χώρου ενός κράτους δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παραμένει ουδέτερος όσον αφορά τη ρύθμιση ενός μείζονος σημασίας για την ύπαρξη και ανάπτυξη του τελευταίου, χώρου, όπως είναι ο οικονομικός. Υπό αυτό το πρίσμα, και όσον αφορά το Ελληνικό Σύνταγμα του 1975/1986/2001,, είναι ορθότερη η χρήση του όρου «ανοικτό» όταν αναφερόμαστε στο Οικονομικό Σύνταγμα, δηλαδή στις διατάξεις εκείνες του Καταστατικού Χάρτη (κυρίως άρθρα 5, παρ. 1 και 3, 106, παρ., 1 και 2,)που περιέχουν τις βασικές αρχές και κατευθύνσεις, που κατά το νομοθέτη, αποτελούν το ελάχιστο απαιτούμενο περιεχόμενο του ελληνικού Οικονομικού Καθεστώτος: σύστημα της Οικονομίας της αγοράς, ανταγωνισμός, οικονομική ελευθερία, ιδιοκτησία, ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία, αλλά και κρατικός παρεμβατισμός και κοινωνικές δεσμεύσεις του οικονομικού συστήματος. Η εν λόγω άποψη περί «ανοικτότητας» του Οικονομικού Συντάγματος ανταποκρίνεται καλύτερα τόσο στη διεθνή πραγματικότητα του παγκοσμίως καθιερωμένου πλέον συστήματος της οικονομίας της αγοράς ως μόνου αποτελεσματικού και βιώσιμου οικονομικού μοντέλου, όσο και στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα του Οικονομικού Συντάγματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεμέλιο του οποίου αποτελεί η αρχή ότι, το οικονομικό σύστημα των εθνικών οικονομιών των Κρατών μελών είναι και παραμένει το σύστημα της ιδιωτικής οικονομίας και του ελεύθερου ανταγωνισμού.
|