Περίληψη:
Η εργασία αυτή ασχολείται με την θητεία των στρατιωτικών καθ΄ όλη τη διάρκειά της και συγκεκριμένα με τα στελέχη της πολιτικής εξουσίας που ρυθμίζουν τα θέματα ελέγχου των ενόπλων δυνάμεων , καθώς και με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των στρατιωτικών . Το Σύνταγμα δίνει το έρεισμα για την θεμελίωση των ενόπλων δυνάμεων , με το άρθρο 4§6 , με το οποίο θέτει την υποχρέωση για στράτευση σε όσους μπορούν να φέρουν όπλα . Εξίσου σημαντική είναι και η διάταξη του άρθρου 45 του Συντάγματος , με το οποίο ορίζεται ως αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και αναθέτεται η διοίκησή τους στην κυβέρνηση .
Λόγω του ότι η εργασία αυτή μελετά πολύπλευρα το θέμα των ενόπλων δυνάμεων , εντοπίζονται ορισμένες ασυνέπειες των ρυθμίσεων που διέπουν την έννομη τάξη της χώρας όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των στρατιωτικών . Συγκεκριμένα , εντοπίζονται σημαντικές αποκλίσεις από την αρχή της ισότητας στην στράτευση , καθώς και ζήτημα τίθεται για τα θεμιτά υποκατάστατα της στρατιωτικής θητείας . Επίσης , όσον αφορά τα συνταγματικά δικαιώματα των στρατιωτικών , οι ρυθμίσεις απηχούν αντιλήψεις εντελώς παρωχημένες για την στρατιωτική οργάνωση και πειθαρχία και παραβιάζουν την αρχή της ισονομίας . Η αρχή της αξιοκρατίας δεν διέπει την στρατιωτική σταδιοδρομία και έτσι ευνοείται η παρεισαγωγή κομματικών κριτηρίων στις προαγωγές και τοποθετήσεις αξιωματικών . Δεν δίνονται επαρκείς εγγυήσεις ανεξαρτησίας των στρατιωτικών δικαστηρίων , έτσι ώστε να μπορεί να ασκηθεί σωστά το δικαίωμα δικαστικής προστασίας . Ακόμη , είναι ατελής οι διατάξεις που ασχολούνται με την διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων από τη κυβέρνηση και με τους ελέγχους που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο κυβέρνηση ασκεί την διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων . Τέλος , αξίζει να σημειωθεί ότι στην χώρα μας επικρατεί μία τάξη πραγμάτων που διαμορφώθηκε σε άλλες εποχές , η οποία προσκρούει σε βασικούς κανόνες λειτουργίας ενός σύγχρονου δημοκρατικού πολιτεύματος .
|