Περίληψη:
Επίλογος
Για να καταστεί εφαρμοστέα η διεξαγωγή Δημοψηφίσματος σε ένα πολίτευμα πρέπει τούτο να είναι δυνατό και να προκύπτει από τις επιταγές του πολιτεύματος αυτού.
Έχει γίνει σαφές, με τα όσα έχουν εκτεθεί αναφορικά με το θεσμό του Δημοψηφίσματος, ότι ο τελευταίος, συνδέεται άρρηκτα με το θεσμό της Δημοκρατίας. Πιο συγκεκριμένα, το Δημοψήφισμα απορρέει από τη Δημοκρατία.
Εφόσον στο δημοκρατικό πολίτευμα όλες οι εξουσίες βρίσκονται στα χέρια του λαού και στην περίπτωση Δημοψηφίσματος καλείται ο λαός να λάβει κάποια απόφαση, τότε το Δημοψήφισμα θεωρείται έκφανση του Δημοκρατικού πολιτεύματος.
Σημαντική διαφορά Δημοκρατίας και Δημοψηφίσματος είναι ότι στην περίπτωση Δημοψηφίσματος ο λαός καλείται να λάβει συγκεκριμένη απόφαση για συγκεκριμένο θέμα.
Το Δημοψήφισμα θεωρείται μορφή άμεσης Δημοκρατίας, με την έννοια ότι δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενδιάμεσων οργάνων, τα οποία να συμπράττουν στη διενέργεια του.
Ο θεσμός του Δημοψηφίσματος, με την εξελικτική διαδικασία η οποία έχει μεσολαβήσει από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα, τείνει να ταυτίζεται με την αυξημένη, κατοχυρωμένη συνταγματικά εξουσία, που έχει ο λαός, το να λαμβάνει δηλαδή ο ίδιος τις αποφάσεις που τον αφορούν.
Η λέξη Δημοψήφισμα είναι σύνθετη και αποτελείται από τις λέξεις Δήμος ( λαός ) και ψήφισμα ( απόφαση ). Ο λαός – το εκλογικό σώμα – όντας το ανώτατο όργανο του κράτους λαμβάνει απόφαση για βασικά ζητήματα που διέπουν την κοινωνική και πολιτική ζωή. Με την έννοια αυτή το Δημοψήφισμα είναι η υπέρτατη εκδήλωση της Αρχής της Λαϊκής Κυριαρχίας.
|