Περίληψη:
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η θεσμική ανεξαρτησία του ΕΣΡ συνδέεται στενά με το ρόλο του ως εκφραστή της ¨κοινωνίας των πολιτών¨. Στόχος είναι μέσω της ανταλλαγής απόψεων, θέσεων και αντιθέσεων, να προκύπτουν οι αντίστοιχες συνθέσεις αλλά και ο σχηματισμός και η συνεχής διακίνηση των ιδεών γύρω από τα θέματα της κοινωνικής συμβίωσης.
Ο τομέας αυτός της ¨δημόσιας χρήσης του λόγου¨ πρέπει να διακριθεί αφενός από τη σκοπιά των ποικίλων κρατικών δραστηριοτήτων και την ανάγκη κρατικού αυτοπεριορισμού και αφ’ ετέρου απ’ τον ιδιωτικό και απαραβίαστο βίο.
Στο πλαίσιο αυτό, ραδιοφωνία και τηλεόραση σε συνδυασμό με τις συνταγματικές εγγυήσεις (αρ.15§2 Σ) όσον αφορά τη λειτουργία τους τίθενται στο επίκεντρο. Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης επιφορτισμένο με αρμοδιότητες τόσο προληπτικού όσο και κατασταλτικού περιεχομένου εξασφαλίζει την ακώλυτη λειτουργία του χώρου αυτού.
Κατά καιρούς υποστηρίζεται η άποψη1 ότι η οργάνωση και συγκρότηση του ΕΣΡ δεν παρείχε επαρκείς εγγυήσεις ανεξαρτησίας από το κράτος και τα πολιτικά κόμματα, δεδομένου ότι η πλειοψηφία ανήκε στα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα ενώ η σύντομη ιστορική αναδρομή του ΕΣΡ μαρτυρεί του λόγου το αληθές.
Εντούτοις, η σύγχρονη ραδιοτηλεοπτική πραγματικότητα αποδεικνύει ότι ο νομοθέτης μπορεί και ως ένα ικανοποιητικό βαθμό θέτει τις βάσεις λειτουργίας ενός ανεξάρτητου ραδιοτηλεοπτικού πλαισίου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θεμελιώνεται θεσμική ανεξαρτησία που να δηλώνει τη λειτουργική αυτονομία της ¨κοινωνίας των πολιτών¨ τόσο έναντι της κρατικής εξουσίας όσο και έναντι των ιδιωτικών ροπών ικανών να παραμορφώσουν την τόσο κρίσιμη για τη δημοκρατία λειτουργία της.
Οι συνεχείς τροποποιήσεις σε θεσμικό επίπεδο αποσκοπούν και συντελούν εν τέλει στη δημιουργία ενός κλίματος ασφάλειας στο ραδιοτηλεοπτικό θεσμό λόγω της εντατικοποιήσεως των προσπαθειών εξαλείψεως των οποίων παρεμβάσεων της εκτελεστικής εξουσίας
|