Περίληψη:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ο αθλητισμός αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα για όλους και το ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 16 παρ.9) τον αναγορεύει σε θεσμό και αποτελεί εγγύηση γι’ αυτόν θέτοντάς τον υπό την προστασία και την εποπτεία του κράτους. Το δικαίωμα της ελεύθερης συμμετοχής στην αθλητική δράση εξυπηρετεί το σκοπό της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, ενώ με τη συμμετοχή στην αθλητική δραστηριότητα επιτυγχάνεται η ειδική συμβολή στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή μιας χώρας (άρθρο 5 παρ.1).
Υπό την παραπάνω έννοια, η δραστηριοποίηση στο αθλητικό γίγνεσθαι αποτελεί άσκηση συνταγματικού δικαιώματος, έτσι μεταξύ άλλων και ο αθλητής είναι φορέας δικαιωμάτων αλλά και υποχρεώσεων στον κύκλο της αθλητικής δραστηριότητας.
Στην παρούσα εργασία αναλύονται τα επιμέρους συνταγματικά δικαιώματα των αθλητών λαμβάνοντας υπόψη ότι ο νομοθέτης προκειμένου να επιβάλλει περιορισμούς στην αθλητική δραστηριότητα πρέπει να λάβει υπόψη ότι δεν μπορεί να αναιρέσει τον πυρήνα των συνταγματικών δικαιωμάτων. Ορθό είναι οι περιορισμοί που τίθενται να αποσκοπούν στη διασφάλιση της ελεύθερης συμμετοχής στην αθλητική δραστηριότητα και στην προστασία του αθλητικού θεσμού και πρέπει να είναι αναγκαίοι κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην εμποδίζεται η άσκηση των δικαιωμάτων αυτών, αλλά να επιτυγχάνεται το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που υπηρετεί η άθληση.
|